Στις 9 Δεκέμβρη του 2004, επί κυβερνήσεως ΝΔ πλέον, συνέρχεται το Δ΄ Τμήμα του ΝΣΚ (στο οποίο συμμετείχαν και πέντε από τους Νομικούς Συμβούλους που εξέδωσαν την ομόφωνη γνωμοδότηση 111/2000) και εκδίδει τη γνωμοδότηση 15/2005, με την οποία ανάμεσα στ' άλλα αναγνωρίζουν ότι η Μονή Βατοπεδίου έχει την κυριότητα της λίμνης Βιστονίδας, του νησιού που είναι μέσα σ' αυτή και των παραλίμνιων εκτάσεων. Δηλαδή τα ίδια πρόσωπα δίνουν δύο εντελώς αντίθετες γνωμοδοτήσεις πάνω στο ίδιο θέμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη δεύτερη γνωμοδότηση αγνοείται προκλητικά η ύπαρξη του συμβολαίου στο οποίο η Μονή παραδέχεται ότι δεν είχε κανενός είδους κυριότητα επί της λίμνης Βιστονίδας, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να προχωρήσει στις παράνομες, όπως αποδείχτηκε, ανταλλαγές εκτάσεων. Οπότε εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: Πώς γίνεται τα μέλη του ΝΣΚ να ξέχασαν την ύπαρξη του συμβολαίου μεταξύ Δημοσίου και Μονής; Πώς γίνεται ο «γαλάζιος» υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευ. Μπασιάκος να μην γνώριζε καν την ύπαρξή του; Για ποιο λόγο, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, ο αντίστοιχος υπουργός Γ. Δρυς, δεν προσυπόγραψε τη γνωμοδότηση 111/2000 του ΝΣΚ, με την οποία δε θα επιτρεπόταν να γίνει καμία ανταλλαγή μεταξύ Μονής Βατοπεδίου και Δημοσίου; Ερωτήματα ρητορικής φύσεως...