Υπερκέρδη 20 δισ. ευρώ είχαν μέσα στη δεκαετία που διανύουμε οι τράπεζες, που εξασφάλισαν σημαντική υπερσυσώρευση με την πολύμορφη στήριξη κράτους και κυβερνήσεων
Η υπερσυσώρευση κερδών προέρχεται από τη λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων. Η ρίζα του ζητήματος βρίσκεται στην εφαρμοζόμενη πολιτική των αναδιαρθρώσεων σε τομείς και κλάδους της οικονομίας, τη ραγδαία εξάπλωση του δανεισμού των νοικοκυριών, πάνω στα οποία το ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο στήριξε την επιχειρηματική διείσδυσή του στην ευρύτερη ζωτική περιοχή και αγορές (Βαλκάνια, Τουρκία και αλλού). Μοχλός της ανάπτυξης των τραπεζών δεν είναι το, έτσι κι αλλιώς, υπαρκτό «επιχειρηματικό δαιμόνιο», αλλά οι συγκεκριμένες επιλογές, η συνολική στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, αρχικά στο πλαίσιο της σύγκλισης με την ΟΝΕ, στη συνέχεια η εντατικοποίηση των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», η Στρατηγική της Λισαβόνας και οι εθνικές εξειδικεύσεις της.