Εχει ενδιαφέρον, πάντως, η περίοδος. Ανάμεσα στ' άλλα, προσφέρει πεδίον δόξης λαμπρό στους διαχειριστές. Που ανακάλυψαν πως το σύγχρονο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης είναι το πώς θα δοθούν τα λεφτά στις τράπεζες. Εκεί να δεις εναλλακτικές προτάσεις. Αυτό, λένε, είναι το πρόβλημα των πολιτών. Καλά να πάθουν - οι πολίτες - αφού θέλουν να είναι «πολίτες» κι όχι εργάτες, που από την κλεμμένη υπεραξία τους χορεύουν στο σβέρκο τους οι διαχειριστές. Ε, μα πια!
Οι καλύτερες ειδήσεις προκύπτουν από τη Στατιστική: Τον καιρό, λέει, που σημειωνόταν η μεγαλύτερη ανάπτυξη (κερδών) αυξανόταν και η κοινωνική ανισότητα, αντίθετα, όταν το κράτος παρίστανε το κοινωνικό, η φτώχεια δεν ήταν αισθητή. Δηλαδή, το 1985, που το ΠΑΣΟΚ απαγόρευε τις αυξήσεις στους μισθούς, η φτώχεια δεν ήταν αισθητή, επειδή μοίραζε επιδόματα; Τους βγάζουμε το καπέλο, αφού ακριβώς με κάτι τέτοια πείθουν τους εργάτες ότι το κρίσιμο δεν είναι να ζητάνε την αξία όλου του προϊόντος που παράγουν, αλλά να αρκούνται στα επιδόματα ενός «κοινωνικού κράτους», που ενώ είναι αστικό δηλώνει «σοσιαλιστικό».
Από όλη τη «θλίψη» του συναδέλφου, που από το πεζοδρόμιο της Σταδίου είδε τη διαδήλωση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, κρατάμε μόνο τη διαπίστωση πως, πράγματι, ο εργατοπατέρας φοβάται την ανατροπή. Τα άλλα που γράφει, δυστυχώς, είναι μόνον εκπαίδευση στη μοιρολατρία. Αν είχε απορίες για το πώς οργανώνεται η οργή για να γίνει ανατροπή, ας ερχόταν στη διαδήλωση των ταξικών δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Αλλά, δεν του πάει, δεν το αντέχει. Γιατί, κοντά στ' άλλα, θα πρέπει να αναγνωρίσει και στο ΚΚΕ εκείνο το πολιτικό υποκείμενο που οργανώνει την οργή για να γίνει ανατροπή και συμβάλλει μ' όλες τις δυνάμεις του σ' εκείνες τις συμμαχίες που οδηγούν σ' αυτόν το στόχο. Δεν του φταίμε εμείς, που συνεχίζει να ψάχνει κάποιο ΠΑΣΟΚ σε ρόλο οργανωτή της οργής. Γι' αυτό βλέπει τους κάτω να μη θέλουν. Γιατί αποφεύγει - όπως κι όλο το σινάφι της αστικής δημοσιογραφίας - να πλησιάσει εκεί που οι κάτω και θέλουν και κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να υπάρξει η ανατροπή.
Οσο βαθαίνει η κρίση, θα ξεχωρίζει η ήρα απ' το στάρι. Κι αυτό είναι καλό.
Ασχετο: Τι είπε ο εκφωνητής στην ΕΤ1 στις 8.55 χτες το βράδυ; «Η ιδεολογία που ασπάστηκε ο Γκεβάρα έχει πλέον καταρρεύσει». Μάλιστα, γι' αυτό, σαράντα χρόνια μετά, πασχίζουν ξανά και ξανά και δώσ' του εκπομπή πάνω στην εκπομπή να πείσουν ότι κατέρρευσε. Γελοίοι...