«Οι εξελίξεις που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια αποτελούν επιβεβαίωση του ιμπεριαλιστικού και αντιδημοκρατικού χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης:

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, αυτή της Λισαβόνας, ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας, η οδηγία Μπολκενστάιν, η επέκταση του εργάσιμου χρόνου στις 65 ώρες είναι μερικά από τα παραδείγματα που δικαιολογούν την πεποίθησή μας ότι οι πολιτικές της ΕΕ στοχεύουν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Αποτελούν μια προσπάθεια η οποία δεν παίρνει υπόψη της τα συμφέροντα των εργατών και της νεολαίας που αναγκάζονται να είναι είτε άνεργοι ή να δουλεύουν μέσα στην ανασφάλεια χωρίς δικαιώματα και συγκεκριμένο ωράριο, χωρίς συλλογικές συμβάσεις και κοινωνική ασφάλιση.

Οι μαθητές υποχρεώνονται να πληρώνουν για τη βασική εκπαίδευση ή να ευχαριστούν χορηγούς για να τους μάθουν μόνο ό,τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους (ανταγωνισμός, επιχειρηματικότητα κλπ.). Τους μαθαίνουν το μάθημα ότι ο κόσμος δεν αλλάζει.

Η Διαδικασία της Μπολόνια στοχεύει επίσης έτσι ώστε να παράγονται απόφοιτοι - νέοι εργάτες, φτηνοί, ευέλικτοι και συμβιβασμένοι με ακριβοπληρωμένα, αλλά δίχως αξία πτυχία.

Το γεγονός ότι οι χώρες της ΕΕ πραγματοποιούν αντικομμουνιστικές επιθέσεις και πολιτικές που εξισώνουν τον κομμουνισμό με ολοκληρωτικά και φασιστικά καθεστώτα, αποτελεί μια επίθεση που στοχεύει τους κομμουνιστές γιατί αυτοί είναι η δύναμη της αντίστασης και αυτή της πραγματικής διεξόδου».

«Αυτές οι επιθέσεις - συνεχίζει η κοινή ανακοίνωση - στην εργατική τάξη πραγματοποιούνται στο πλαίσιο μιας σημαντικής κρίσης του καπιταλισμού. Η κρίση είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής υπερπαραγωγής και δεν είναι μόνο χρηματοπιστωτική, αλλά είναι κρίση στην πραγματική οικονομία. Ολος ο πλούτος που παράγεται, όλες οι αυξανόμενες δυνατότητες ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος της εργατικής τάξης, συγκεντρώνονται ως κέρδη στα χέρια της ολιγαρχίας. Η κρίση φέρνει στην επιφάνεια για άλλη μια φορά την επίδραση του καπιταλισμού, αποκαλύπτει την εκμεταλλευτική του φύση και αναιρεί όλη τη φιλολογία η οποία είχε αναπτυχθεί από τη δεκαετία του '90 και προέβλεπε ότι δήθεν ο καπιταλισμός θα άνοιγε το δρόμο για την ευημερία και την πρόοδο όλων. Αποδεικνύεται ότι ούτε η νεοφιλελεύθερη ούτε η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του καπιταλισμού δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των λαών. Η κρίση επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά την ορθότητα της ανάλυσης του Μαρξ, αλλά και του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό. Η κρίση δε σημαίνει ότι ο καπιταλισμός σαν κοινωνικό σύστημα πνέει τα λοίσθια, αλλά αντίθετα ότι χρειάζεται η επαγρύπνηση των εργατών και των κομμουνιστών γιατί με αυτήν την κρίση η επίθεση στα δικαιώματα των εργατών θα ενταθεί.

Σε όλη την Ευρώπη το μήνυμα πρέπει να 'ναι καθαρό: Για την κρίση οι μόνοι που πρέπει να πληρώσουν είναι οι καπιταλιστές. Εχουν συγκεντρώσει τεράστια κέρδη όλα αυτά τα χρόνια. Δε θα πληρώσουμε καμιά θυσία για τα κέρδη τους. Δε θα μειώσουμε τα αιτήματά μας και τους αγώνες μας κι έχουμε πολλούς λόγους για αυτό.

Οι επιπτώσεις της κρίσης εκτός από οικονομικές θα είναι και στρατιωτικές επίσης. Οι ιμπεριαλιστές θα γίνουν πιο επιθετικοί και ανελέητοι. Οι τελευταίοι ενδοϊμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί εκφράζονται με πολέμους, αποσχίσεις, κατοχή, βάσεις, αντιπυραυλικές ασπίδες και άλλες μορφές ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όλο τον κόσμο και αυτά είναι απλά μερικά παραδείγματα που αντανακλούν τις αλυσιδωτές αντιδράσεις με οδυνηρές επιπτώσεις για τους λαούς. Από τη στιγμή που ο ιμπεριαλισμός εκφράζεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη Ρωσία σε διάφορα επίπεδα, ο ρόλος των κομμουνιστών είναι ο συνεχής αγώνας που αναδεικνύει την ανάγκη για το σοσιαλισμό. Η εργατική τάξη μαζί με τους κομμουνιστές θα 'ναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για το σοσιαλισμό όπου οι λαοί θα απολαύσουν τη συγκεντρωμένη παραγωγή τους, που η ανάπτυξη θα βασίζεται στην ισότητα κυρίαρχων κρατών και που οι λαοί θα είναι οι κύριοι του μέλλοντός τους χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις».

«Το κοινωνικοοικονομικό σύστημα του σοσιαλισμού προβλέπει και διασφαλίζει όλες τις ανάγκες μας σε έναν κόσμο που δε θα πρέπει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας και κανείς δε θα περισσεύει.

Εμπνεόμαστε από την ψήφο του "όχι" του ιρλανδικού λαού και της νεολαίας. Το ιρλανδικό μήνυμα παράλληλα με το γαλλικό και ολλανδικό αποδεικνύει ότι οι λαοί δεν εμπιστεύονται την ΕΕ και δεν εγκρίνουν τις πολιτικές της. Καλούμε όλους τους νέους να στηρίξουν και να ενισχύσουν στις επερχόμενες ευρωεκλογές τα ψηφοδέλτια των κομμουνιστών και των συμμάχων τους, καταδικάζοντας την ΕΕ και τις πολιτικές της. Καλούμε επίσης όλη τη νεολαία να καταδικάσει τα 60 χρόνια ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων του ΝΑΤΟ. Ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας είναι αυτός των δικαιωμάτων και των αιτημάτων μας.

Είμαστε πολύ πιο έμπειροι μέσα από την πρώτη προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης στις χώρες της Αν. Ευρώπης, που απέδειξε ότι παρά τις αδυναμίες της, είναι ασύγκριτα και κατά πολύ ανώτερη από τον καπιταλισμό. Είμαστε αισιόδοξοι ότι ο τροχός της ιστορίας θα γυρίσει και πάλι φέρνοντας τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Το μέλλον μπορεί να είναι το μέλλον των αναγκών μας, το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός».