Καταιγιστικό χαρακτήρα προσλαμβάνει η δημοσιοποίηση στοιχείων που αρχίζουν να «μορφοποιούν» την έκταση και το βάθος της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης. Επιβεβαιώνουν, ταυτόχρονα, ότι η κρίση βρίσκεται στην αρχική της φάση και ενισχύονται οι εκτιμήσεις ότι η διάρκειά της θα είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι αρχικά είχε εκτιμηθεί. Μετά το ΔΝΤ, και ο ΟΟΣΑ ανακοίνωσε ότι προβλέπει συνέχιση της οικονομικής κρίσης μέχρι το τέλος του 2010 για τις οικονομίες των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας, καθώς και σημαντική πτώση της τιμής των ακινήτων στην Ευρώπη. Υφεση για την ευρωζώνη προβλέπουν και οι εμπειρογνώμονες της ΕΚΤ, πρόβλεψη που ενισχύεται από το γεγονός ότι η ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ, η Γερμανία, μπήκε και τυπικά σε ύφεση. Για παρατεταμένη ύφεση το 2009 στη Βρετανία, προειδοποίησε προχθές η κεντρική τράπεζά της, ενώ η ανεργία στη χώρα έφτασε τα 1,82 εκατομμύρια άτομα (5,8%). Ακόμα χειρότερη η κατάσταση στην Ισπανία, με την ανεργία στο 12% και την Credit Suisse να προτείνει περικοπές 20% στους μισθούς για να ανακτήσει τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της(!). Ο ελβετικός κολοσσός δε διστάζει, μάλιστα, να προτείνει στην κυβέρνηση της χώρας ότι ίσως πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ!.. Το ζητούμενο δεν είναι πώς θα «θωρακιστούν» ο καπιταλισμός και τα μονοπώλια απέναντι στην κρίση, αλλά πώς θα αντεπιτεθεί το εργατικό κίνημα για να τον γκρεμίσει...