Σε διαπιστώσεις και ευχολόγια εξαντλήθηκε η Διεθνής Συνδικαλιστή Συνδιάσκεψη, η οποία οργανώθηκε από τη ΓΣΕΕ για την καταναγκαστική εργασία και την εμπορία προσώπων, που παίρνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά τη χτεσινή πρώτη μέρα, σήμερα τα θύματα της καταναγκαστικής εργασίας ανέρχονται σε 13 εκατομμύρια ανθρώπους. Από αυτά, τα 2,7 εκατομμύρια είναι θύματα του «trafficing» (εμπορία) και αποφέρουν ως έσοδα 32 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Το 40% έως 50% των θυμάτων είναι παιδιά.

Η αναβίωση όμως σε τέτοια έκταση του δουλεμπορίου και της σύγχρονης δουλείας δεν οφείλεται απλά σε κάποιους «κερδοσκόπους» εργοδότες ή στα «κενά» της νομοθεσίας. Δε δικαιολογείται μόνο από τη δράση εγκληματικών κυκλωμάτων στη διακίνηση προσώπων, στα οποία περιορίστηκαν ορισμένοι από τους ομιλητές. Ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται στην αχαλίνωτη δράση των μονοπωλίων για το κέρδος. Στην ανατροπή και συρρίκνωση θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων. Και σε αυτήν την επιχείρηση, οι ευθύνες των εθνικών κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών είναι τεράστιες.

Το δουλεμπόριο και η καταναγκαστική εργασία δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων παραλείψεων, αλλά συνέπεια της πιο σκληρής εκμετάλλευσης των εργαζομένων από τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Και εννοείται ότι απέναντι σε αυτό το όνειδος δεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο ούτε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία άλλωστε το έχει αποδείξει με τη συνειδητή απραξία της για την προστασία των μεταναστών. Πολύ περισσότερο, συνδικαλιστικές οργανώσεις οι οποίες κλήθηκαν στην ημερίδα όπως η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία και η ΣΕΣ που είναι οι διεθνείς στυλοβάτες της παγκόσμιας καπιταλιστικής επέλασης σε συνδικαλιστικό επίπεδο.

Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο και η ΕΕ, το ρόλο της οποίας επιχείρησε να ωραιοποιήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας. Κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών της διεθνούς συνδιάσκεψης, υποστήριξε ότι «πρέπει να αποδείξουμε όχι μόνο ότι η ιστορική διαδικασία της Ενωμένης Ευρώπης πέτυχε να εδραιώσει τη συναδέλφωση και την ειρήνη στην ήπειρό μας, αλλά και ότι δεν ξεχνάμε πως σημείο αναφοράς μας είναι πάντα ο άνθρωπος, ο πολίτης». Η ΕΕ, βέβαια, ούτε την ειρήνη εδραίωσε - η τραγωδία της Γιουγκοσλαβίας που είναι δίπλα μας το επιβεβαιώνει - ούτε τον άνθρωπο έχει σαν αναφορά.

Πιο αποκαλυπτική στην ομιλία της εμφανίστηκε η υπουργός Εξωτερικών, Ντ. Μπακογιάννη, η οποία σημείωσε «μην περιμένετε να υποστηρίξω ότι για όλα φταίει η ελεύθερη οικονομία. Πιστεύω ακράδαντα πως μόνο η ελεύθερη οικονομία και οι ανοιχτές κοινωνίες δημιουργούν έστω και με τις αδυναμίες, τις οποίες έχουμε υπόψη μας, συνθήκες άνθησης της καινοτομίας και επιχειρηματικότητας». Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Οι εκπρόσωποι κομμάτων και συνδικάτων που μίλησαν στη συνδιάσκεψη, απλά «έχουν υπόψη» τους το πρόβλημα, στηρίζοντας απόλυτα το σύστημα που το γεννά και το γιγαντώνει.