Το 1969 δυο χώρες, το Σαλβαδόρ και η Ονδούρα κήρυξαν τον πόλεμο η μια στην άλλη. Ο πόλεμος κράτησε 100 ώρες και ξέσπασε λίγες μέρες μετά τα επεισόδια που προκλήθηκαν κατά τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις μεταξύ των εθνικών ομάδων των δυο χωρών για τα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1970.

Αλλά, τι προκάλεσε - στην πραγματικότητα - τον πόλεμο μεταξύ Ονδούρας - Σαλβαδόρ; Το ποδόσφαιρο; Η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνήσεις των δυο κρατών (που, παρεμπιπτόντως, κατηγορούσαν τους κομμουνιστές για όλα τα δεινά των χωρών τους), ήταν, η μεν πρώτη, της Ονδούρας, «παράρτημα» της αμερικανικής πολυεθνικής εταιρείας «United Fruit», της γνωστής «Τσικίτα», που είχε υπό την κατοχή της τεράστια έκταση αγροκτημάτων της χώρας, και η δεύτερη, του Σαλβαδόρ, «μαριονέτα» του αμερικανικού Πενταγώνου.

Ο φτωχός λαός της Ονδούρας ζητούσε αγροτική μεταρρύθμιση και απόδοση αγροκτημάτων για να μπορέσει να ζήσει. Η κυβέρνηση της Ονδούρας για να μη θίξει τα αγροκτήματα της πολυεθνικής ήθελε να αποσπάσει τη γη από τους μετανάστες που είχαν φτάσει στην Ονδούρα από το Σαλβαδόρ. Ηθελε να τους αναγκάσει να γυρίσουν πίσω στο Σαλβαδόρ, δηλαδή να τους «επαναπατρίσει» στη φτώχεια από την οποία προσπαθούσαν να ξεφύγουν μεταναστεύοντας.

Ομως τους μετανάστες, ούτε η πατρίδα τους, το Σαλβαδόρ, τους ήθελε. Η κυβέρνηση, αφότου μετανάστευσαν, είχε απαλλαγεί από εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς και δεν ήθελε αυτοί οι 300.000 «πεινασμένοι», να γυρίσουν πίσω εξοργισμένοι και φτωχοί και να προστεθούν στους ήδη φτωχούς και εξοργισμένους κατοίκους του Σαλβαδόρ. Ετσι οι δυο ποδοσφαιρικοί αγώνες έγιναν το πρόσχημα για τον πόλεμο. Οσο για τους πραγματικούς υπαίτιους; Μετά το θάνατο των 6.000 ανθρώπων, τους πολύ περισσότερους τραυματίες και τους 50.000 ανθρώπους που ξεκληρίστηκαν από τις εστίες τους, «οι δυο κυβερνήσεις έμειναν ικανοποιημένες από τον πόλεμο» (Ρ. Καπισίνσκι, «Ο Πόλεμος του ποδοσφαίρου», «Μεταίχμιο»). Εξίσου ικανοποιημένη, φυσικά, ήταν και η αμερικανική πολυεθνική, η «United Fruit», η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, είναι μπλεγμένη σε όλα σχεδόν τα αμερικανοκίνητα πραξικοπήματα στη Λατινική Αμερική και στη μετατροπή ανεξάρτητων χωρών σε «μπανανίες».

*

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Διότι ακούσαμε την επιλογή του νέου προέδρου των ΗΠΑ, του κ. Μπάρακ Ομπάμα, για το πρόσωπο που θα διοριστεί υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνησή του. Είναι ο κύριος Ερικ Χόλντερ. Ο μεγαλοδικηγόρος Χόλντερ, αν αυτό σημαίνει κάτι για την «αλλαγή» που σηματοδοτεί για τον πλανήτη η εκλογή του Ομπάμα στο Λευκό Οίκο, είναι αυτός που έχει διατελέσει από πολλών ετών δικηγόρος και επιφανής νομικός παραστάτης της πολυεθνικής «United Fruit»...