Το Ευρωκοινοβούλιο, με πρωταγωνιστές τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες, συνυπέγραψε τις βασικές αντιδραστικές αλλαγές, όπως το διαχωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε ενεργό και ανενεργό, τον υπολογισμό του εργάσιμου χρόνου σε 12μηνη βάση, την εργασία μέχρι 13 ώρες δουλειά τη μέρα, μέχρι και 78 ώρες τη βδομάδα. Η ΕΕ πρωταγωνιστεί και οργανώνει την επίθεση κατά των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων, γενικεύει την ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, άρα και τη διεύρυνση του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου.