Eurokinissi |
Γεννημένος σε εργατογειτονιά του Λονδίνου, γιος φτωχού πορτογαλικής καταγωγής ράφτη, «ψημένος» από παιδί στη βιοπάλη, ο Πίντερ αναζητούσε και ήθελε να υπηρετεί ως άνθρωπος και δημιουργός την αλήθεια. Γι' αυτό εναντιώθηκε στην ιμπεριαλιστική πολιτική των Ρήγκαν, Θάτσερ, Κλίντον, Μπους, Μπλερ και όλους τους βρώμικους πολέμους τους εναντίον διαφόρων λαών, ενώ αρνήθηκε να χριστεί «ιππότης» από τη βασίλισσα. «Πιστεύω ότι παρά τα τεράστια εμπόδια, υψίστης σημασίας υποχρέωση που μας αφορά όλους, εμάς τους πολίτες, είναι να έχουμε ατρόμητη, απαρέγκλιτη, άγρια πνευματική αποφασιστικότητα για να ορίσουμε την πραγματική αλήθεια της ζωής μας και της κοινωνίας μας. Είναι επιτακτική ανάγκη. Εάν μια τέτοια στάση δεν ενσωματωθεί στο πολιτικό μας όραμα, δεν έχουμε καμιά ελπίδα να αποκαταστήσουμε ό,τι σχεδόν έχουμε χάσει: Την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», έλεγε ο Πίντερ.
Ο Χ. Πίντερ γεννήθηκε το 1930. Το 1949, δηλώνοντας αντιρρησίας συνείδησης, αρνήθηκε να καταταγεί στον εισβολέα σε ανεξάρτητες χώρες αγγλικό στρατό και συμμετέχοντας σε κινητοποίηση κατά του αγγλικού εθνικισμού ξυλοκοπήθηκε άγρια. Την ίδια χρονιά εγκατέλειψε τη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης, όπου είχε εισαχθεί το 1948. Φοίτησε στην Κεντρική Σχολή Λόγου και Τέχνης και το 1950 άρχισε να δουλεύει σαν ηθοποιός σε περιοδεύοντες θιάσους, με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Μπάιρον, ενώ παράλληλα έγραφε ποίηση. Ως δραματουργός εμφανίστηκε το 1957, με το μονόπρακτο «Το δωμάτιο» και το 1958 έγινε ευρύτατα γνωστός με το δίπρακτο «Πάρτι γενεθλίων». Το 1960 καταξιώθηκε διεθνώς με το έργο «Επιστάτης». Στο ενεργητικό του είχε συνολικά 30 θεατρικά έργα (μερικά μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο), σενάρια φημισμένων ταινιών («Ο υπηρέτης», «Το δυστύχημα», «Ο μεσάζων», «Ο τελευταίος μεγιστάνας», «Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού» κ.ά.), πολλές σκηνοθεσίες, θεατρικές ερμηνείες και ποιητικά βιβλία.