Δείγμα γραφής για τον τρόπο που διάφορα στηρίγματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής αντιλαμβάνονται την υπόθεση της προπαγάνδας, δίνει η χτεσινή «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ο συντάκτης του πρωτοσέλιδου θέματος - της βιτρίνας, δηλαδή - επικαλούμενος την έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, ζητωκραυγάζει πως εμείς οι Ελληνες ως λαός «Γκρινιάζουμε μεν, ευδαιμονούμε δε...».

Αν μπει κάνεις στον κόπο να αγοράσει την εφημερίδα και να τη διατρέξει, θα διαπιστώσει ότι στις μέσα σελίδες το ίδιο ακριβώς θέμα παρουσιάζεται με τον περιγραφικό τίτλο «Πού δαπανάται ο οικογενειακός προϋπολογισμός». Μέχρι εδώ, μικρό το κακό θα πει κανείς.

Το «κακό», το ενδεικτικό για το πώς τα «παπαγαλάκια» του Σημίτη και των πλέον αντιλαϊκών επιλογών της άρχουσας τάξης διαστρέφουν την ίδια την πραγματικότητα, βρίσκεται στην ίδια σελίδα για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Εκεί όπου παρουσιάζεται μια άλλη στατιστική έρευνα, για την οποία η εφημερίδα του Αλαφούζου καταπίνει τη γλώσσα της από την πρώτη σελίδα. Πρόκειται για έρευνα της ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ, που αναφέρεται στους λεγόμενους «βασικούς κοινωνικούς δείκτες ανά χώρα» και η οποία δημοσιεύεται στην εφημερίδα υπό τον τίτλο «Καμπανάκι από Eurostat για τη φτώχεια στη χώρα μας...».

Αυτή είναι η προπαγάνδα τους. Αυτή η πολιτική τους. Το εκπεμπόμενο καμπανάκι για τη σύγχρονη φτώχεια να κουκουλώνεται πίσω από τις ευτελείς σκοπιμότητες διαφήμισης του αντιλαϊκού μονόδρομου, χάριν του οποίου ξεδιάντροπα μπορούν να υποστηρίζουν πως οι συνθήκες ζωής του Ελληνα εργαζόμενου βελτιώνονται...