«Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι οι διαπλεκόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες, χρησιμοποιούνται, ανάμεσα στα άλλα, σαν πρόσχημα για την αρπαγή από τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις των καλύτερων χώρων της Αττικής (Πάρνηθα, Σχοινιάς, Τουρκοβούνια, Ιππόδρομος, Φαληρικός Ορμος, Αεροδρόμιο Ελληνικού, κ.ά.) για τη μετατροπή τους σε μπετόν, άσφαλτο και εμπορικά μεγαθήρια. Κατά συνέπεια: Δεν τους χρειαζόμαστε. Δεν τους θέλουμε». Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα του δεύτερου μέρους της ημερίδας για τα ολυμπιακά έργα και την τύχη των ελεύθερων χώρων της πόλης, αλλά και το σαφές μήνυμα πως ο αγώνας «γι' αυτό που δε θέλουμε» θα συνεχιστεί, θα ενταθεί.

Το ξεδίπλωμα ενός εφιαλτικού πέπλου που θα τυλίξει όχι τους κυβερνώντες αλλά τα λαϊκά στρώματα, προανήγγειλε ο δημοσιογράφος Ν. Μολυβιάτης αναφερόμενος στην πραγματικότητα των αριθμών της «Ολυμπιάδας». Αναφέρθηκε στις εκτιμήσεις που ανεβάζουν το κόστος κοντά στα 3 τρισ. πολύ πάνω βέβαια από τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις για 1,1 τρισ. Από την πλευρά του ο αρχιτέκτονας Π. Κουμουνδούρος έδωσε τη διαβεβαίωση ότι υπάρχουν και μάχιμοι μηχανικοί που δε θα υποκύψουν στην καταστροφή του Αττικού τοπίου και ότι μέχρι την τελευταία στιγμή δε θα πάψουν να είναι μία ανάσα πίσω ή και απέναντι από τους αντιπάλους του δημοσίου συμφέροντος.

Σε επιφυλακή και αγώνα για τη διάσωση των ελεύθερων χώρων, «ο περιορισμός των οποίων σημαίνει περιορισμό της ελευθερίας», κάλεσε τους πολίτες ο Γ. Σκλαβούνος, πολεοδόμος Χωροτάκτης, σημειώνοντας πως πολλές από τις μέχρι τώρα κατακτήσεις είναι ακόμα ημιτελείς, επισφαλείς και αβέβαιες. «Καραδοκούν για να πάρουν με το ένα χέρι ό,τι δίνουν με το άλλο», υπογράμμισε.

Ειδική αναφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς στα Τουρκοβούνια έκανε στη συνέχεια η Ελένη Ράπτη, αρχιτέκτων.

«Δε μιλάμε πια για ενοποίηση, αλλά για"μπαλώματα και μαζέματα σε ορισμένα μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους της πόλης», υπογράμμισε ο δημοσιογράφος, Γρ. Τραγγανίδας, αναφερόμενος στην υπόθεση της ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων. Μια υπόθεση που «κινείται» μόνο σε επίπεδο μελετών, οι οποίες δε θυμίζουν σε τίποτα τις πρώτες σχετικές προτάσεις. «Το μόνο που εξακολουθεί να κινείται άνετα στην ενοποίηση δεν είναι βέβαια οι Αθηναίοι, αλλά το χρήμα στις τσέπες των εργολάβων και των μελετητών», κατέληξε.

Στην ίδια στασιμότητα φαίνεται πως είναι και η υπόθεση της κατασκευής του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, το οποίο - όπως σημείωσε η Ρένα Λευκαδίτου, αρχιτέκτων - επιχειρείται να κατασκευαστεί πάνω σ' έναν πολλαπλά κορεσμένο κόμβο και σε τμήμα του οικοπέδου του Μακρυγιάννη όπου έχουν ανακαλυφθεί αρχαιολογικά ευρήματα. Η ίδια μετέφερε τη θέση του αρχιτεκτονικού κόσμου, το χώρο κατασκευής του μουσείου να υποδείξει ομάδα εργασίας και το πρώην οικόπεδο Μακρυγιάννη, αφού ολοκληρωθούν οι ανασκαφές, να φυτευτεί και να παραδοθεί ως χώρος αρχαιολογικού περιπάτου.