Δόγματα υποταγής στις υποδείξεις | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κόντρα στη νέα (α)ταξία

Δόγματα υποταγής στις υποδείξεις

Οταν ο κ. Μπερνς επρόκειτο να αναλάβει τα πρεσβευτικά του καθήκοντα στην Ελλάδα, είχε δώσει τη διαβεβαίωση - κατά τη συνηθισμένη ακρόαση στο Κογκρέσο - ότι οι αμερικανικές επεμβάσεις στην Ελλάδα, οι πιέσεις και οι υπαγορεύσεις προς τους δικούς μας, πειθήνιους αποδέκτες, αποτελούν παρελθόν. Και ότι επί των ημερών του, οι σχέσεις των δύο χωρών και των κυβερνήσεων θα στηριχτούν στη βάση της ισοτιμίας.

Δε χρειάζεται να είναι κανείς αντιαμερικανός για να διαπιστώσει ότι ο κ. Μπερνς και η κυβέρνησή του διέψευσαν και ακύρωσαν τις υποσχέσεις τους. Ο Αμερικανός πρεσβευτής, με το συμπαθέστατο σκυλάκι, όργωσε κυριολεκτικά την Ελλάδα, ως τοποτηρητής και παντεπόπτης, εκφράζοντας, με συνεχείς παρεμβάσεις - παρατηρήσεις, επιπλήξεις, ταξιδιωτικές οδηγίες, ερμαφρόδιτες δηλώσεις, με υποκρυπτόμενες απειλές, διαψευδόμενες, αναιρούμενες και ξανά προβαλλόμενες, την πίεση για την ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση της Ελλάδας προς τα επιθετικά ΝΑΤΟικά δόγματα. Και της πειθήνιας ανταπόκρισης προς τα μεγάλα συμφέροντα της «νέας τάξης».

Για την αλληλουχία μάλιστα αυτών των δογμάτων - και τη βούλα της επιβολής τους - ο κ. Μπερνς εγκατέστησε στο χώρο της πρεσβείας (ξένο έδαφος)- το άγαλμα του ομώνυμου δόγματος, αφήνοντας τη ρεδινγκότα του Τρούμαν ν' ανεμίζει στο μοναχικό βάθρο του. Και να μείνουν εκεί, αλώβητα, τα αγάλματα των δογμάτων, για να μην ξεχνάμε τους λύκους που έρχονται ντυμένοι πρόβατα.

Να υπενθυμίσουμε, με την ευκαιρία, ότι στην ακμή της επταετίας των συνταγματαρχών, ο Πρόεδρος Τζόνσον γι' αυτήν την «πρόσδεση» και υποταγή, μιλούσε, κατά τη διαπίστευση του τότε Ελληνα πρεσβευτή (Δελτίο της USIS στην Αθήνα, Τρίτη 26 του Σεπτέμβρη 1967): «...Σας απευθύνω, επίσης, το ως ευ παρέστητε, ως αντιπρόσωπον μιας χώρας - μέλους, πιστού του ΝΑΤΟ. Οταν ο Βασιλεύς (Κωνστ. Γλύξμπουργκ)- ευρίσκετο εδώ, (Ουάσιγκτον), θέμα της συνομιλίας μας ήτο η αποφασιστικότης της Ελλάδος, όπως εκπληρώση τας απορρεούσας εκ της συμμαχίας υποχρεώσεις της και η επιθυμία (των ΗΠΑ), περί αδιακόπου αμοιβαίας συνεργασίας προς επίτευξιν του σκοπού τούτου».

«Εμείς» (δηλαδή οι κυβερνώντες) - «τοις κείνων ρήμασιν πειθόμενοι» - τους διευκολύνουμε να βομβαρδίζουν και να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα, στο γεωπολιτικό μας χώρο.

Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ