Στην περιοχή του Θριάσιου, όπου δραστηριοποιούνται περίπου 8.000 επιχειρήσεις με συνολικά 50.000 εργαζόμενους, οι απολύσεις, η εκ περιτροπής εργασία και άλλες αντεργατικές μεθοδεύσεις δίνουν και παίρνουν στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος, που έχει να κάνει με την προσπάθεια της εργοδοσίας να ανακτήσει την υπερκερδοφορία της και να πετύχει νέες εργασιακές ανατροπές που θα απογειώσουν τα κέρδη της και μετά την κρίση.

Η άλλη πλευρά έχει να κάνει με τη στάση που κρατάει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός απέναντι σ' αυτή την εντεινόμενη επιθετικότητα της εργοδοσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, η οποία εξέδωσε τις προάλλες ανακοίνωση σχετικά με την κρίση και την κατάσταση στους τόπους δουλειάς, καλώντας την εργοδοσία «να αντιληφτεί ότι οι επιλογές αυτές υποδαυλίζουν στην ουσία αντιδράσεις και ενέργειες που σε καμία περίπτωση δε βοηθούν στην ανάγκη ενός ουσιαστικού και συναινετικού διαλόγου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων».

Με άλλα λόγια, ο θύτης - εργοδότης και το θύμα - εργάτης είναι στην ίδια βάρκα, σύμφωνα με το ΕΚ Ελευσίνας, η οποία, για να μην μπατάρει στη φουρτούνα της κρίσης, πρέπει να υπάρξει συνεννόηση και καλό κλίμα! Το οποίο κλίμα χαλούν οι εργοδότες υποδαυλίζοντας τις εργατικές αντιδράσεις με τις επιλογές τους! Πάλι καλά που δε ζητάει από τους εργαζόμενους να ελεήσουν τους εργοδότες και με το υστέρημά τους, πέρα από την πάμφθηνη εργατική τους δύναμη για όσο καιρό διαρκεί η κρίση...