«Η 50χρονη Μπάρμπαρα απολύθηκε από σούπερ μάρκετ του ανατολικού Βερολίνου στο οποίο εργαζόταν τα τελευταία τριάντα ένα χρόνια ως ταμίας με την κατηγορία ότι οικειοποιήθηκε δύο κουπόνια αξίας 48 και 82 λεπτών που είχε ξεχάσει ένας πελάτης (...) το εργατικό δικαστήριο του Βερολίνου επικύρωσε αυτή την εβδομάδα την απόλυση της γυναίκας κάνοντας δεκτό το επιχείρημα των εργοδοτών της (...) η ίδια αρνείται την κατηγορία και οι υποστηρικτές της λένε ότι τιμωρήθηκε λόγω της συνδικαλιστικής δράσης της: το 2007, όταν η αλυσίδα άλλαξε ιδιοκτήτες είχε οργανώσει απεργίες με αίτημα μισθολογικές αυξήσεις (...) υπάρχει μια έκφραση λίγο παλιά για όλα αυτά: ταξική δικαιοσύνη» (ο Μ. Μητσός στα ΝΕΑ).

«Η γλώσσα, η ιστορία, τα ονόματα φέρνουν μαζί τους το φορτίο των αιώνων όχι για να διατηρήσουν τη συντηρητική του φόρμα, αλλά για να κρατήσουν ζωντανή τη συνέχεια και την επίτευξη της όποιας προόδου. Κρατάω την πιο ανθεκτική σημαία της αντίστασης, τη γλώσσα. Σαν τα ποτάμια που τρελάθηκαν και αποφάσισαν αντί να κατεβούν από τις πηγές στη θάλασσα να ανέβουν αντίστροφα το ρεύμα, ψάχνοντας να δώσουν ζωή στις ρίζες που έχει ξεράνει ο καιρός» (ο Πόντιος λογοτέχνης Κώστας Διαμαντίδης / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Εχουμε μείνει με ανοικτό το στόμα με όλα όσα κυκλοφορούν ακόμη και στο διαδίκτυο για υπουργό και τα "ανδραγαθήματά" του σε διαμέρισμα της Κυψέλης (...) δε θέλουμε να μπούμε στην κρεβατοκάμαρα κανενός (...) τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο δεν περιγράφεται (...) χρήστες είναι τα νέα παιδιά (...) τα οποία βλέπουν και διαβάζουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα ερωτικά κατορθώματα "του υπουργού με τις δύο ερωμένες στο ίδιο υπουργείο που μαλλιοτραβιούνται", για το "ξύλο που έφαγε ο υπουργός" από τον απατημένο σύζυγο στο διαμέρισμα της Κυψέλης, όπου "πιάστηκε στα πράσα" καθώς και για τα δόντια που του έσπασε τα οποία ο ερωτύλος υπουργός, πρόσφατα είχε επιδιορθώσει» (το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ).