Να παρουσιάσει τη σφοδρότητα της αντεργατικής επίθεσης ως αποτέλεσμα των ανεπαρκειών στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, επιχείρησε η υπουργός Απασχόλησης, σε δηλώσεις που έκανε χτες με αφορμή την αλλαγή του ειδικού επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ). Ούτε λίγο - ούτε πολύ, η Φάνη Πάλλη - Πετραλιά προσπάθησε να πείσει τους εργαζόμενους ότι με περισσότερους ελέγχους και περισσότερο προσωπικό, το ΣΕΠΕ θα μπορούσε να τους γλιτώσει από την αυθαιρεσία των εργοδοτών. Η υποστελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών είναι ένα το κρατούμενο για τις ζωές που χάνονται και τους εργάτες που σακατεύονται. Δεν είναι όμως αυτό το μόνο πρόβλημα.

Γι' αυτό η υπουργός δε βρήκε κουβέντα να πει για τις ρυθμίσεις με τις οποίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατοχυρώνουν - και μέσα από το τυπικό, γράμμα του νόμου - την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων. Δεν εξήγησε π.χ. γιατί η κυβέρνησή της, αφού τόσο ανησυχεί για την προστασία των εργαζομένων, δεν κατάργησε ποτέ το νόμο 2639/98 που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατοχυρώνοντας την εκ περιτροπής απασχόληση. Βέβαια, πώς να τον καταργήσει, αφού ο συγκεκριμένος νόμος συμπλήρωνε ουσιαστικά προηγούμενο της ΝΔ (το Ν.1892/90 που καθιέρωνε τη μερική απασχόληση). Ούτε βέβαια αναφέρθηκε η υπουργός στους αλλεπάλληλους νόμους που αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώνουν τις συντάξεις, καθιερώνουν ανεξέλεγκτα ωράρια εργασίας και κρατούν στη σκαλωσιά ακόμα και 75χρονους εργάτες.

Από την άλλη μεριά, ακόμα και τις (λίγες) φορές που ο νόμος λαμβάνει υπόψη ή προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων, δεν εφαρμόζεται. Οπως συμβαίνει π.χ. με τη νομοθεσία που απαγορεύει την απόλυση εγκύων, τα μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας, στων οποίων την τήρηση επιδρά καθοριστικά το κατά πόσο οι εργαζόμενοι επαγρυπνούν για τις κατακτήσεις τους. Οι συνέπειες της αντεργατικής επίθεσης που σήμερα κλιμακώνεται για να φορτωθούν οι εργάτες τα βάρη της κρίσης, είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας του κεφαλαίου να διατηρήσει τα κέρδη του. Οπως το ίδιο γινόταν και πριν, με στόχο την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οπως το ίδιο θα εξακολουθήσει και μετά την κρίση, με τον ίδιο στόχο.

Γιατί, στο επίκεντρο της πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ο πλουτισμός των πολυεθνικών, η στήριξη των μονοπωλίων. Οπως ξεκαθάρισε η Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, στόχος είναι «να μπορέσουμε τις επιπτώσεις από την κρίση να τις κάνουμε όσο λιγότερο επίπονες γίνεται για το σύνολο των πολιτών. Αυτός είναι ο στόχος μας, ο κοινός στόχος όλων μας και αυτό το στόχο θα τον κατακτήσουμε». Και όταν βέβαια οι υποστηρικτές του κεφαλαίου μιλούν για «κοινούς στόχους», δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ζητούν από τους εργάτες να σκύψουν ακόμα πιο χαμηλά το κεφάλι και να δεχτούν αγόγγυστα νέες θυσίες για τους εκμεταλλευτές τους.