Η καθιέρωση ως Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας της 8ης του Μάρτη, έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Στις 8 του Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Η απεργία της 8ης του Μάρτη 1857 ήταν από τις πιο σημαντικές στιγμές του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, γιατί έβαζε στην πρώτη γραμμή το ζήτημα της πάλης κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών, σε συνδυασμό με τον αγώνα ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση. Στο σύγχρονο καπιταλισμό είναι πλέον σαφέστερος ο ταξικός χαρακτήρας του προβλήματος της ανισοτιμίας του γυναικείου φύλου. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι στον όρο «ισοτιμία» αποτυπώνεται ο αγώνας των γυναικών για ισότιμα δικαιώματα με τον άνδρα στην εργασία, στη μόρφωση, στην οικογένεια, σε κάθε πτυχή της κοινωνικής δραστηριότητας. Αυτός ο αγώνας για να δώσει καρπούς συνδέεται αναπόσπαστα με τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση που έχει στόχο την κατάργηση κάθε μορφής ταξικής εκμετάλλευσης και κοινωνικής ανισότητας.