Ο γιορτασμός της εξέγερσης του Κιλελέρ στις 15 του Μάρτη μπορεί να πάρει πολύ ουσιαστικό χαρακτήρα, να γίνει η αφετηρία ενός μεγάλου ανοίγματος προς τη μικρομεσαία αγροτιά, να συζητηθούν οι εξελίξεις, τα καθήκοντα, οι προϋποθέσεις για το δυνάμωμα της πάλης, να προχωρήσουν συγκεκριμένα οι στόχοι που θα δώσουν ώθηση στην ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος. Στην κατεύθυνση σύγκρουσης με την πολιτική που οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, προβάλλει ως αναγκαιότητα το ζωντάνεμα, η μαζικοποίηση και η ισχυροποίηση των αγροτικών συλλόγων και των Ενωτικών Ομοσπονδιών, ώστε να διασφαλιστεί η ενότητα και η προοπτική του αγροτικού κινήματος, με αιτήματα που θα δίνουν λύσεις στο σήμερα και θα ανοίγουν προοπτική για το αύριο. Χρειάζεται επίσης να αναδεικνύονται αιτήματα που ενώνουν τους μικρομεσαίους αγρότες με τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους σε κοινό αγώνα για τα κοινά αιτήματα ενάντια στον κοινό εχθρό που είναι το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια. Η προοπτική βρίσκεται σε μιαν άλλη οργάνωση της αγροτικής οικονομίας, που θα αξιοποιεί όλα τα πλεονεκτήματα και τις παραγωγικές δυνάμεις και δυνατότητες, για την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του λαού μας με επαρκή, ασφαλή και φτηνά προϊόντα. Κι αυτό μπορεί να γίνει με την ανάδειξη του παραγωγικού συνεταιρισμού, δίπλα στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις, ως βασικού μοχλού οργάνωσης και ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας, στο πλαίσιο μιας άλλης, φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής.