Κάποιοι, ανάμεσά τους και ο «πολύς» Κουεντίν Ταραντίνο, ο οποίος ήταν μέλος στην κριτική επιτροπή του φεστιβάλ Sundanse που την βράβευσε, για να αποδυναμώσουν, ενδεχομένως, την ταινία ή γιατί δεν την κατάλαβαν, την χαρακτήρισαν θρίλερ! Το «Παγωμένο Ποτάμι», ωστόσο, αδιαφορεί γι΄ αυτούς τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και τραβάει το δρόμο του, ο οποίος είναι πολύ συγγενικός με τον ιταλικό νεορεαλισμό και πολύ κοντά στο δρόμο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Πρόκειται για μια άκρως τίμια και άκρως πολιτική ταινία.

Μια γυναίκα, μια μάνα κουράγιο, βρίσκεται γυμνή - και απέραντα μόνη - απέναντι στη ζωή. Ο άντρας της βαθιά ηττημένος, θύμα της ταξικής κοινωνίας που ζει, θύμα της προσωπικής του αδυναμίας και θύμα του τζόγου, στον οποίον κατέφυγε ελπίζοντας διέξοδο, σηκώνει τα χέρια και εγκαταλείπει. Κρυφά σαν κλέφτης και σαν κυνηγημένος χάνεται.? Ετούτη, όμως, δεν εγκαταλείπει. Εχει δύο παιδιά, τα οποία θα υπερασπιστεί με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, ακόμα και με την ίδια τη ζωή της. Εχει και τη δική της αξιοπρέπεια, για την οποία δεν επιδέχεται συμβιβασμούς! Είναι μια γυναίκα, ακέραιος άνθρωπος.

Πρώτα απαιτεί, ζητάει, παρακαλάει δουλειά. Δουλειά «φουλ τάιμ», που θα της εξασφαλίσει ένα σταθερό και ικανοποιητικό μισθό. Αντί γι' αυτό το λογικό αίτημα της προσφέρουν ωρομίσθιο (αυτή την καινούρια λάμια του συστήματος) και ανασφάλεια. Δίπλα της, οι αγιογδύτες, δανειστές, έμποροι, εργολάβοι, κ.λπ. απαιτούν τα χρήματά τους. Το σπίτι της, ένα άθλιο τροχόσπιτο, πρέπει να πληρωθεί ή θα κατασχεθεί. Εκεί πάνω «μπλέκει» σε μια υπόθεση στην οποία, κάτω από ομαλές συνθήκες, δε θα γύριζε να την κοιτάξει. Βρίσκεται, χωρίς να το θέλει, να έχει στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου της κάποιους δυστυχισμένους λαθρομετανάστες, ταξικά αδέρφια της με άλλα λόγια, και πρέπει να τους περάσει στα σύνορα! Μια δουλειά που είναι για κακοποιούς.?

Κακοποιός, λοιπόν, αφού δε γίνεται αλλιώς! Οι περισσότεροι κακοποιοί, άλλωστε, δεν έγιναν από επιλογή κακοποιοί. Κακοποιός με χρονοδιάγραμμα, όμως, όπως ελπίζει, και με κανόνες. Μόλις εξασφαλίσει τα λεφτά, λέει, που απαιτούνται για το τροχόσπιτό της, για να μπουν μέσα τα παιδιά της, θα σταματήσει. Στο μεταξύ, θα κάνει τις μεταφορές χωρίς να χάσει την ανθρωπιά της. Θα οδηγεί προσεχτικά και με σύνεση, έτσι που να μην υποφέρουν οι λαθραίοι!

Τα πράγματα, βέβαια, άμα πάρουν αυτήν την κατεύθυνση, δεν τελειώνουν ποτέ «κατ΄ ευχήν». Η χώνεσαι μέχρι το λαιμό στο έγκλημα ή σε πιάνουν! Και στις δυο περιπτώσεις πάλι χαμένος είσαι!

Η ταινία αυτό ακριβώς εξετάζει. Πώς ένας άνθρωπος με τις καλύτερες διαθέσεις, με τα ομορφότερα όνειρα, ζώντας μέσα στην άγρια ταξική κοινωνία, χωρίς να το θέλει και χωρίς να μπορεί να το αποφύγει, μετατρέπεται, σπρώχνεται σωστότερα, στα άκρα και στο έγκλημα. Πώς μια μάνα, αντί να προσφέρει τη ρόγα της στα παιδιά της, αναγκάζεται να τραβήξει πιστόλι για να τα υπερασπιστεί! Πώς ένας άνθρωπος χάνει σιγά - σιγά την ανθρωπιά του.

Παίζουν: Μελίσα Λίο, Μίστι Απχαμ, Τσάρλι ΜακΝτέρμοτ, Μαρκ Μπουν Τζούνιορ, Μίκαελ Ο΄Κιφ, κ.ά.