Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, πολλά άλλαξαν στην περιοχή και στο διεθνές προσκήνιο. Ταυτόχρονα, αρκετά πράγματα έμειναν ίδια...

Αλλαξαν τα χρώματα και τα σύνορα στο γεωπολιτικό χάρτη των Βαλκανίων. Ο,τι είχε απομείνει από το διαμελισμό της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας κατά τις αρχές της δεκαετίας του '90 καταστράφηκε μέσα στην τρέχουσα δεκαετία. Η ΟΔ Γιουγκοσλαβία, με Πρόεδρο τον Μιλόσεβιτς, έγινε το 2001 η χαλαρή «Ενωση Σερβίας - Μαυροβουνίου» του Χαβιέ Σολάνα και μετέπειτα η «Σερβική Δημοκρατία» του Τζίντζιτς, του Κοστούνιτσα, του νυν Προέδρου της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς... Παράλληλα, δημιουργήθηκε το ελεύθερο και ανεξάρτητο Μαυροβούνιο του Μίλο Τζουκάνοβιτς. Το «ανεξάρτητο» Κοσσυφοπέδιο (17/2/08) του Χασίμ Θάτσι, υπό την κάννη των όπλων 17.000 στρατιωτών της ΝΑΤΟικής δύναμης KFOR και τις χειροπέδες περίπου 2.500 αστυνομικών και δικαστικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που αναπτύχθηκαν στο προτεκτοράτο από το Δεκέμβρη του 2008 (αστυνομικο-δικαστική αποστολή της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο, EULEX).

Από την άλλη, μέσα σ' αυτήν τη δεκαετία, παρέμειναν ίδια ορισμένα πράγματα στο πρώτο (άνομο...) κράτος που ίδρυσε το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και στον κόσμο. Οπως η φτώχεια, η ανεργία και το οργανωμένο έγκλημα παντός είδους, που εξακολουθούν να μαστίζουν ανελέητα τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού των Κοσσοβάρων Αλβανών, Σέρβων, Τσιγγάνων και όποιων άλλων παρέμειναν έως σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο.

Παράλληλα, το αναγνωρισμένο από τους ιμπεριαλιστές σαν ...«ανεξάρτητο» Κοσσυφοπέδιο παραμένει μέχρι σήμερα μια μεγάλη ΝΑΤΟική φυλακή. Εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στον κόσμο (στρατόπεδο Μπόντστιλ), ακριβώς πάνω στους χαραγμένους δρόμους της Ενέργειας από την Ανατολή στη Δύση. Επίσης, είναι μια εκτενής «πειραματική σκηνή» της ΕΕ, εργαστήριο «δημιουργίας» και «ωρίμανσης» νέων «ανεξάρτητων» κρατιδίων, που θα ψευτοζούν και θα «επιβιώνουν» όσο εξυπηρετούν τα συμφέροντα ιμπεριαλιστικών δυνάμεων... Παράλληλα, το Κοσσυφοπέδιο παραμένει, κατά διαστήματα, μία ακόμη αρένα ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία...