Εδώ και μέρες τώρα εξελίσσεται η διαφημιστική καμπάνια του συγκροτήματος Αλαφούζου, με τη σύμπραξη της λεγόμενης «μη κυβερνητικής οργάνωσης» WWF, για την «Ωρα της Γης». Μέσω της καμπάνιας αυτής, καλούνται οι εργαζόμενοι, να «διατρανώσουν την περιβαλλοντική τους ευαισθησία», απέναντι, ειδικότερα, στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, κλείνοντας για μια ώρα μερικούς από τους διακόπτες του σπιτιού τους το βράδυ της 28^ηςτου Μάρτη.

Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι αυτή καθ' αυτή η συμβολική κίνηση. Το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο, τα μηνύματα που προωθούνται μέσα από αντίστοιχες εκδηλώσεις, στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Το σοβαρότερο από αυτά είναι η συγκάλυψη των αιτίων και των υπευθύνων και η ανάδειξη της «εταιρικής συνευθύνης» στην οποία αποδίδεται η εμφάνιση και επιδείνωση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής.

Επιχειρείται έτσι, ο αποκλειστικός υπαίτιος, που είναι το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές τόσο σε εθνικό (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) όσο και σε διεθνικό επίπεδο, να βγουν «λάδι», καθώς η ίδια «συνευθύνη» χρεώνεται στους εργαζόμενους και για την αντιμετώπιση του προβλήματος με συνεχείς και βαθιά υποκριτικές εκκλήσεις για αλλαγή του τρόπου ζωής, των «καταναλωτικών προτύπων»...