Να συμμετάσχουν οι δημοσιογράφοι όλης της χώρας στην 24ωρη απεργία της 2ας Απρίλη αποφάσισε χτες το Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ).

Με δεδομένες τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων δημοσιογράφων, που αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρά προβλήματα απολύσεων και αφαίρεσης δικαιωμάτων, η απόφαση του Γενικού Συμβουλίου κατέστη αναγκαία μετά την καθαρή άρνηση της ΕΣΗΕΑ, αλλά και τη «δυστοκία» άλλων Ενώσεων - μελών της ΠΟΕΣΥ να κηρύξουν την απεργία.

Η άρνηση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να αποφασίσει συμμετοχή στην 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία (το θέμα συζητήθηκε σε τρεις διαδοχικές συνεδριάσεις), αλλά και η «δυστοκία» των άλλων Ενώσεων αποτελούν άλλη μια απόδειξη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οφείλεται όμως - όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο - στο ότι η ΕΣΗΕΑ βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων, τόσο στην ΕΣΗΕΑ, όσο και στην ΠΟΕΣΥ και τις άλλες δημοσιογραφικές Ενώσεις διεξάγεται ένας ιδιότυπος «διάλογος» ανάμεσα στις παρατάξεις της συναίνεσης με τους μεγαλοεκδότες για το ποιος είναι o ικανότερος «διαχειριστής».

Στην πρόταση της «Μαχόμενης Δημοσιογραφίας» για συμμετοχή στην 24ωρη απεργία - στο πλαίσιο ολοκληρωμένου προγράμματος δράσης που κατέθεσε η παράταξη - η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αντέτεινε μια 3ωρη στάση «για συμπαράσταση στους άλλους» και «αυτοτελή 24ωρη ή 48ωρη απεργία με ανοιχτή ημερομηνία». Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και στην προηγούμενη πανελλαδική απεργία της 10ης Δεκέμβρη 2008. Στη στάση της αυτή βοήθησε τότε και η πλειοψηφία της ΠΟΕΣΥ, που είχε αρκεστεί σε μια απλή ανακοίνωση - κάλεσμα στις Ενώσεις - μέλη «να συμπαραταχτούν στην απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων».

Η όξυνση των προβλημάτων δεν επιτρέπει πλέον «ανοιχτές ημερομηνίες» και ανακοινώσεις - καλέσματα. Η απόφαση για την 24ωρη απεργία επιβλήθηκε ουσιαστικά από την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε ανάμεσα στους δημοσιογράφους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία της ΠΟΕΣΥ (μετά την παρέμβαση της «Μαχόμενης Δημοσιογραφίας» στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου) αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι δε διαθέτει «σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση της κρίσης στο χώρο των ΜΜΕ» και ότι αυτό «θα αποτελέσει αντικείμενο νέας συνεδρίασης του Γενικού Συμβουλίου».