Η βιτρίνα μας ήταν υπέροχη. Ολοι ευτυχισμένοι και περήφανοι. Επαρση, πλεόνασμα πατριδοκαπηλίας και σφετερισμού. Τους καμάρωσα κι εγώ. Τρέμετε εχθροί της Ελλάδας. Τα ελληνικά νιάτα, ρωμαλέα και δυνατά, είναι έτοιμα να φυλάξουν Θερμοπύλες. Ομορφοι, επιβλητικοί, κομψά στολισμένοι. Φουστανελάδες λεβέντες και λυγερόκορμοι. Να χαίρεται το μάτι σου να τους βλέπεις, να σου γεμίζει η ψυχή.

Η Ελλάδα, η λέξη Ελλάδα σ' όλο της το μεγαλείο. Εθνική αυτοπεποίθηση, πίστη και περηφάνια. Σημαιούλες και ενθουσιασμός. Σύμβολα Αρχών και Αξιών. Κάτω από το λαμπρό αττικό ουρανό, κάτω από τον ήλιο, κάτω από την Ακρόπολη. Τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα. Τα λόγια της στιγμής. Τιμή και Δόξα στους Ηρωες που πολέμησαν για να είμαστε εμείς τώρα Λεύτεροι. Το θαύμα των προγόνων μας. Το θαύμα της Ελληνικής Επανάστασης. Το θαύμα του '40... Το θαύμα της Μεγάλης μας Εθνικής Αντίστασης... που εξαφανίστηκε..! Οι ρίζες, οι παραδόσεις, το Δημοτικό μας τραγούδι, στην Ημερήσια Διάταξη... Οι ευχές και τα συχαρίκια.

Δεν ήταν, όμως, τέλεια η Γιορτή. Ελειπε ο Ποιητής, έλειπε ο ζωγράφος, ο Δημιουργός. Ελειπαν οι Αντάρτες του ΕΛΑΣ, οι εξόριστοι της Μακρονήσου. Οι εκτελεσμένοι της Καισαριανής. Πίσω από τη βιτρίνα, τα πράγματα είναι θολά και σκοτεινιασμένα. Πίσω από τα παραπήγματα, το ναρκοπέδιο της μαστούρας, της εξαθλίωσης και της ανεργίας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα βάλλονται. Οι εργασιακές σχέσεις βάλλονται. Οι προοπτικές καρατομούνται, τα προβλήματα παραμένουν άλυτα.

Πίσω από την πόρτα, παραμονεύει η σκιά της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης, που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άλλοι, που δε βολεύονται, που δε λυγίζουν, που δεν κάνουν πίσω, που δεν υπογράφουν δήλωση στον ιμπεριαλισμό.