Η συζήτηση την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή για την παραπομπή του πρώην υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Αρ. Παυλίδη στην Προανακριτική Επιτροπή ένα πράγμα επιβεβαίωσε: Οτι κι αυτό το υπαρκτό σκάνδαλο θα αξιοποιηθεί από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο του δικομματικού διαγκωνισμού για την κυβερνητική καρέκλα, σε βάρος των πραγματικών λαϊκών αναγκών για σύγχρονες, ασφαλείς και φτηνές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει αβίαστα από τις τοποθετήσεις του συνόλου των εκπροσώπων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ., που δεν αμφισβητούν τον πυρήνα της ευρωενωσιακής πολιτικής, η οποία επιτάσσει την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, καταδικάζοντας τους ναυτεργάτες σε άθλιες συνθήκες εργασίας και τους νησιώτες σε διαρκή απομόνωση.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που καταγγέλλει διαχρονικά τις δυνάμεις και το πολιτικό πλαίσιο που έχει μετατρέψει τις θαλάσσιες συγκοινωνίες σε τσιφλίκι των εφοπλιστών, προκειμένου να κερδοσκοπούν ασύστολα, κλέβοντας την εργατική δύναμη των ναυτεργατών και το πενιχρό εισόδημα των εργαζόμενων επιβατών. Αυτήν την πολιτική υπηρετούν πιστά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όπως επιβεβαιώνουν οι αλλεπάλληλοι φιλοεφοπλιστικοί νόμοι που ψήφισαν στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής στρατηγικής, την οποία συνδιαμορφώνουν, είτε από τη θέση της κυβέρνησης, είτε από αυτή της αντιπολίτευσης.

Μ' αυτή την καθαρή θέση στάθηκε το ΚΚΕ απέναντι και στο υπαρκτό σκάνδαλο με την υπόθεση Παυλίδη. Την περίοδο που ξέσπασε η όλη υπόθεση, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τόνιζε σε σχόλιό του, στις 8/8/2008: «Οι εξελίξεις στη σκανδαλώδη υπόθεση στην οποία εμπλέκονται ο πρώην υπουργός Ναυτιλίας Αρ. Παυλίδης, συνεργάτης του και ο εφοπλιστής Φ. Μανούσης, φανερώνουν τη χρόνια νοσηρή κατάσταση διασύνδεσης κυβερνήσεων και εφοπλιστικού κεφαλαίου. Η ηγεσία της ΝΔ δεν μπορεί να "σφυρίζει αδιάφορα".

Ακόμα, γίνεται φανερό το πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ που επανειλημμένα καταγγέλλει ότι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα σε βάρος του ελληνικού λαού τις τελευταίες δεκαετίες είναι η πολιτική υπέρ των εφοπλιστών των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Πολιτική που χαρακτηρίζεται από προκλητικά τεράστιες επιδοτήσεις - ενισχύσεις - κίνητρα στους εφοπλιστές, από την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας με αποτέλεσμα ληστρικές αυξήσεις στα ναύλα, από τη δρομολόγηση γερασμένων και επικίνδυνων πλοίων, από αντεργατικά και τρομοκρατικά μέτρα κατά των ναυτεργατών. Ο λαός πρέπει να σταματήσει να ανέχεται την εκμετάλλευση, την κοροϊδία των κομμάτων που την υπηρετούν».

Λίγες μέρες αργότερα, στις 19/8/2008, με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα, ο «Ρ» ξεσκέπαζε για πολλοστή φορά τη σαπίλα που αναδίνει η διαπλοκή μεταξύ των εφοπλιστών και των κομμάτων τους, παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τις επιδοτήσεις για τις λεγόμενες άγονες γραμμές, τόσο επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όσο και επί κυβέρνησης ΝΔ. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, οι επιδοτήσεις στους ακτοπλόους εφοπλιστές από το ελληνικό δημόσιο την εννιαετία 2000 - 2008 (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), προκειμένου να δρομολογούν τα σαπάκια τους στις λεγόμενες άγονες γραμμές και στα πορθμεία ανήλθαν σε 226.822.254,98 ευρώ (!).

Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 77 δισ. δραχμές (77.289.683.384 δρχ.). Είναι χρήματα των Ελλήνων εργαζομένων που κατέληξαν στις τσέπες μιας χούφτας εφοπλιστών, με αποφάσεις των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Ολα τα ποσά μοιράστηκαν σε 65 ναυτιλιακές εταιρείες την τριετία 2000 - 2002. Την εξαετία 2003 - 17/7/2008 αυξήθηκαν κατακόρυφα οι χαρακτηρισμένες σαν «άγονες γραμμές», οπότε και οι επιδοτούμενες εταιρείες έφτασαν συνολικά τις 132. Αυτό είναι το πραγματικό σκάνδαλο.

Την ίδια περίοδο αναπτύχθηκε για το θέμα έντονη αρθρογραφία στον «Ρ». Σε ένα από τα σχετικά άρθρα, στις 24/8/2008, ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, σημείωνε χαρακτηριστικά: «Αυτά που καταγγέλλονται για το χρηματισμό του επικεφαλής του γραφείου του πρώην υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Αρ. Παυλίδη, από τον εφοπλιστή Μανούση, προκειμένου να έχει η ναυτιλιακή εταιρεία "ΣΑΟΣ" προνομιακή μεταχείριση στο διαγωνισμό για τις άγονες γραμμές και γενικότερα αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τους μηχανισμούς που λειτουργούν στην ακτοπλοΐα, είναι κρίκοι μιας αλυσίδας διαχρονικών σκανδάλων που έχουν βαθύτερες ρίζες.

Είναι εκδήλωση ενός κεντρικού προβλήματος που στη βάση του βρίσκονται: Ο ταξικός, αντιλαϊκός χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης, η εφοπλιστική ιδιοκτησία, η σχέση αίματος της πολιτικής εξουσίας με τις ναυτιλιακές εταιρείες, η σχέση του εφοπλιστικού κεφαλαίου με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ), την κυβέρνηση της ΝΔ, όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις, το αστικό κράτος».

Εξίσου κρυστάλλινη ήταν και η τοποθέτηση των βουλευτών του ΚΚΕ στη συζήτηση για την παραπομπή Παυλίδη την περασμένη Δευτέρα. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Σπύρος Χαλβατζής, ξεκαθάρισε ότι τo ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής, που θα διερευνήσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης Παυλίδη, είτε πρόκειται για πολιτικές είτε για ποινικές. Και πρόσθεσε ότι το έδαφος που γεννά τέτοια φαινόμενα συναλλαγών και διαπλοκής είναι η λεγόμενη απελευθέρωση των θαλάσσιων συγκοινωνιών.

Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση του βουλευτή του Κόμματος Γιάννη Γκιόκα, εισηγητή του ΚΚΕ στη συγκεκριμένη συζήτηση, ο οποίος είπε πως παρά το γεγονός ότι η πείρα όλα αυτά τα χρόνια με τη σύσταση αντίστοιχων επιτροπών δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική για την επιτυχή κατάληξή τους, ωστόσο το ΚΚΕ θα αξιοποιήσει και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες ώστε να συμβάλει στην αποκάλυψη της αλήθειας, στο βαθμό που αυτή είναι δυνατή. Πρόσθεσε μάλιστα ότι το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της σύστασης της Προανακριτικής Επιτροπής, «ιδιαίτερα από τη στιγμή που υπάρχουν στοιχεία τα οποία και δικαιολογούν, αλλά και επιβάλλουν την περαιτέρω διερεύνηση της συγκεκριμένης υπόθεσης για την ύπαρξη πολιτικών και τυχόν ποινικών ευθυνών».

Οι καθαρές αυτές θέσεις του ΚΚΕ, μαζί με τη συνολική πρόταση διεξόδου που προβάλλει το Κόμμα για την ακτοπλοΐα, καθώς και το γεγονός ότι βρέθηκε αδιάλειπτα στην πρωτοπορία των αγώνων ναυτεργατών και νησιωτών, είναι ο λόγος που το Κόμμα απολαμβάνει πλατιά αποδοχή στα καράβια, σε κάθε ειδικότητα. Είναι ο λόγος που το ταξικό ναυτεργατικό κίνημα, στο οποίο πρωτοστατούν οι κομμουνιστές, είναι ικανό σήμερα να συγκρούεται με αποτελεσματικότητα με τους εφοπλιστές και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, κερδίζοντας μάχες και νέες συνειδήσεις εργαζομένων, ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.