Τις γνωστές τους αξιώσεις, προεξαρχούσης σ' αυτή τη φάση, της μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο ντίζελ και στο μαζούτ που χρησιμοποιεί η βιομηχανία, επανέλαβε χτες η διοίκηση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), ισχυριζόμενη ότι, η φορολογία που επιβάλλει το κράτος στα εν λόγω καύσιμα, είναι πολύ υψηλότερη από την αντίστοιχη που πληρώνουν οι βιομήχανοι στις «ανταγωνιστικές» με την Ελλάδα, χώρες. Το δε μέγεθος της μείωσης του ειδικού φόρου που απαιτούν οι βιομήχανοι, οριοθετείται, μεταξύ του 80 και του 85%. Βέβαια, οι Ελληνες μεγαλοβιομήχανοι, ισχυρίζονται ότι πληρώνουν υπέρογκα ποσά για τη φορολόγηση των καυσίμων, (ίσως είναι έτσι, αλλά χαίρουν, άλλων, πολλών προνομίων). Οταν όμως ερωτήθηκαν γιατί δεν απαιτούν τη συλλήβδην μείωση των φόρων στα υγρά καύσιμα, προκειμένου να ωφεληθούν και οι μικροί καταναλωτές, ισχυρίστηκαν, ότι οι τιμές των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα (για τους καταναλωτές) είναι οι χαμηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ενωση!

Πάντως, χτες, οι βιομήχανοι στα πλαίσια της τακτικής τους συνάντησης με τους εκπροσώπους του Τύπου, ανέφεραν ότι η συμμετοχή των καυσίμων στο συνολικό κόστος παραγωγής ενός προϊόντος, είναι περίπου 3%, με εξαίρεση τα προϊόντα εκείνα που έχουν ως πρώτη ύλη το πετρέλαιο (πλαστικά, χρώματα, κ.ο.κ.), και θεώρησαν ως δεδομένο ότι αν μονιμοποιηθούν οι υψηλές τιμές του πετρελαίου, το κόστος θα μετακυληθεί στην κατανάλωση! Βέβαια ο ΣΕΒ επισήμως δεν παραδέχεται ότι έχουν υπάρξει αυξήσεις στα προϊόντα από την περίοδο που τα καύσιμα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, όμως η πρόσφατη πανελλαδική έρευνα του Ινστιτούτου Καταναλωτών, έφερε στο φως πως το τελευταίο διάστημα, σε 200 περίπου προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, παρατηρούνται αυξήσεις από 7 - 12%. Η παραπάνω αναφορά, καταδεικνύει σε ένα βαθμό, ότι παρά τις κατακόρυφες αυξήσεις στα καύσιμα, η βιομηχανία όχι μόνο δε χάνει, αλλά επικαλούμενη το αυξημένο κόστος παραγωγής, το μετακυλίει ακόμα και σε υπερτριπλάσια ποσοστά στον τελικό καταναλωτή.