Αθλιες είναι οι συνθήκες που επικρατούν στο παλιό 7ώροφο κτίριο του Εφετείου στην οδό Σωκράτους, στην καρδιά της Αθήνας, όπου ζουν άστεγοι μετανάστες (στην πλειοψηφία), αλλά και κάποιοι Ελληνες. Η δυσοσμία είναι ανυπόφορη ακόμα και από το πεζοδρόμιο έξω από το κτίριο. Μέσα η κατάσταση και η βρώμα είναι απερίγραπτη. Σκουπίδια και ακαθαρσίες, μυρωδιά από κόπρανα και ούρα, χώματα που γίνονται λάσπη με τη βροχή που μπαίνει από τα σπασμένα παράθυρα του κτιρίου. Η μυρωδιά θυμίζει ορνιθοτροφείο ή χοιροστάσιο. Κι όμως εκεί μέσα, κάτω από αυτές τις συνθήκες, ζουν άνθρωποι. Χωρίς νερό, ρεύμα και τουαλέτες. Κοιμούνται στο πάτωμα με αυτοσχέδια σκεπάσματα.

Οπως λένε στον «Ρ» οι ίδιοι οι άστεγοι, μέσα ζουν 500-600 άτομα, μετανάστες από την Αλγερία, το Σουδάν, το Μαρόκο, το Ιράκ, την Παλαιστίνη και αλλού. Αλλοι βρίσκονται εκεί για 4-5 μήνες, άλλοι εδώ και ένα χρόνο. Τρέφονται από συσσίτια και ντύνονται από φιλανθρωπικούς εράνους. «Είναι η μοναδική λύση που έχουμε, αφού δεν έχουμε λεφτά, δουλειά, χαρτιά, δεν έχουμε τίποτα. Μας λένε να φύγουμε, δεν έχουμε πού να πάμε». Ο Χ. από το Μαρόκο, 20 χρονών, όταν τον ρωτάμε γιατί έφυγε από την πατρίδα του, χαμογελάει πικρά: «Ξέρεις γιατί έφυγα από την πατρίδα μου. Εκεί μάλλον θα πέθαινα. Δεν έχει δουλειά, φτώχεια φοβερή. Οποιος μπορεί να φύγει, φεύγει».

Εικόνα μεσαιωνική, όπως και οι πολιτικές που εφαρμόζονται προκειμένου να αυξάνουν τα κέρδη των μονοπωλίων. Μπροστά σε αυτή την ανάγκη του κεφαλαίου οι άνθρωποι παύουν να είναι άνθρωποι. Εικόνα που κυριαρχεί στους τόπους δουλειάς και κατοικίας των μεταναστών. Ακόμα κι εκείνοι που έχουν ένα μεροκάματο, αναγκάζονται να ζουν στοιβαγμένοι σε σπίτια, αποθήκες, ακόμα και σε πατάρια σπιτιών. Να εργάζονται χωρίς δικαιώματα σε καταγώγια και σε κάτεργα, όμηροι της εργοδοσίας. Να δουλεύουν τσάμπα - με το φόβο της σύλληψης - για να θησαυρίζουν οι επιχειρηματίες κι οι τσιφλικάδες. Τα καπιταλιστικά κέρδη από τη στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών είναι αμύθητα.

Οσοι δεν είναι απαραίτητοι για τα καπιταλιστικά κέρδη, είναι «παράνομοι», ανεπιθύμητοι. Γι' αυτό και στα τέλη του προηγούμενου μήνα τοιχοκολλήθηκε στο παλιό Εφετείο χαρτί που ζητούσε την άμεση εκκένωση του κτιρίου μέχρι τις 29 Απρίλη. «Συνέχεια μας ενοχλεί η αστυνομία, μας τρομοκρατεί και μας απειλεί για να φύγουμε. Μα δεν καταλαβαίνουν ότι ούτε εμείς θέλουμε να μένουμε εδώ, έτσι, αλλά δεν έχουμε πού αλλού να πάμε;», σημειώνουν.

Οι περισσότεροι δε θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα. «Ούτε πίσω μπορούμε να γυρίσουμε, ούτε σε άλλες χώρες της Ευρώπης να ζητήσουμε προστασία». Οποιος έχει κάνει εδώ αίτηση για άσυλο όπου κι αν συλληφθεί στην ΕΕ θα γυρίσει πίσω. Αυτό προβλέπει ο Κανονισμός του Δουβλίνου 2. «Δεν κάνουμε αίτηση εδώ. Θέλουμε να φύγουμε», λένε πολλοί.

Την περασμένη βδομάδα οι ίδιοι καθάριζαν κάποια από τα πολλά δωμάτια του κτιρίου για να μείνουν. Οσα καθάρισαν οι άστεγοι χτες πέρασε και τα μάζεψε ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού που όπως είπαν στον «Ρ» συνεργάζεται με το Δήμο Αθηναίων. «Μας φωνάζουν μια φορά στο 3μηνο περίπου να καθαρίσουμε τα πολλά - πολλά», είπαν. Η εκκένωση όπως όλα δείχνουν έχει δρομολογηθεί.

Το σχέδιο απομάκρυνσης των μεταναστών από το κέντρο της Αθήνας βρίσκεται εδώ και καιρό σε εξέλιξη. Ωστόσο, τα κρατητήρια είναι γεμάτα και χώροι υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων δεν υπάρχουν. Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως και της προηγούμενης κυβέρνησης, πρωτοπορεί στην εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ και είναι καθαρά κατασταλτική.

Ετσι, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έκταση 100 στρ. στον Ασπρόπυργο, όπου παλιότερα στεγαζόταν στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ, προορίζεται να παραχωρηθεί στην ΕΛ.ΑΣ, προκειμένου να λειτουργήσει σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης μέχρι και 2.000 μεταναστών. Πρόκειται για την ίδια έκταση που είχε παραχωρηθεί κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων για να «αποθηκευτούν» εκεί τοξικομανείς και άστεγοι που «χαλούσαν» την εικόνα της πόλης.