ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.--

Σε ιδιωτικές συλλογές κρυβόταν επί τουλάχιστον μία 20ετία το πιο καλοδιατηρημένο απολίθωμα πρωτεύοντος θηλαστικού που έχουν δει ποτέ παλαιοντολόγοι και το οποίο θεωρείται ο χαμένος κρίκος ανάμεσα στα πρωτεύοντα θηλαστικά (πιθηκοειδή, άνθρωποι) και τους πιο μακρινούς συγγενείς τους. Το εύρημα επιβεβαιώνει τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου.

Το απολίθωμα ενός πρόγονου του λεμούριου με χαρακτηριστικά που θυμίζουν ακόμη και άνθρωπο, αποκαλύφθηκε προχτές στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Ν. Υόρκη με κάθε επισημότητα. Αποκαλείται «Ιντα» (απ' το όνομα της κόρης του Νορβηγού παλαιοντολόγου Γιορν Χούρουμ που κατόρθωσε να το διασώσει από διαδοχικούς ιδιώτες συλλέκτες) και διατηρείται τόσο καλά ώστε μπορεί κανείς να δει ακόμη και ίχνη του περιγράμματος της γούνας του ή και ίχνη απ' το τελευταίο του γεύμα... Θεωρείται ηλικίας περίπου 47.000.000 χρόνων. Είχε βρεθεί πριν 25 χρόνια από ερασιτέχνη παλαιοντολόγο στο Ορυγμα Μέσελ κοντά στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας αλλά ποτέ δεν είχε παρουσιαστεί επίσημα καθώς κρυβόνταν σε ιδιωτικές συλλογές απολιθωμάτων. Ωσπου «σώθηκε» μελετήθηκε και δημοσιοποιήθηκε από το Νορβηγό παλαιοντολόγο, Γιορν Χούρουμ εφέτος που γιορτάζονται τα 200 χρόνια απ' τη γέννηση του Κάρολου Δαρβίνου. Η εξέλιξη αυτή δυσαρέστησε όλους του πολέμιους της θεωρίας της εξέλιξης ιδαίτερα στις ΗΠΑ, που τα τελευταία χρόνια είχαν ξεσπαθώσει.