Την κοινή αντίληψη ανάμεσα στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ, τις ηγεσίες των μεγαλεμπόρων (ΕΣΕΕ), των επαγγελματοβιοτεχνών (ΓΣΕΒΕΕ) και την κυβέρνηση για τα μέτρα που θα προωθηθούν - στο όνομα και της κρίσης - σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ του κεφαλαίου, επιβεβαιώνει η Προγραμματική Συμφωνία που υπέγραψαν χτες εν κρυπτώ οι «κοινωνικοί εταίροι».

Η συμφωνία γίνεται στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού 2007-2013» με το οποίο υλοποιούνται η Στρατηγική της Λισαβόνας και το σύνολο των ευέλικτων μορφών απασχόλησης που έχουν αποφασιστεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και επειδή η μηχανή πρόσδεσης και ενσωμάτωσης των εργαζομένων σε αυτή τη «λογική» πρέπει να λαδωθεί κατάλληλα, στους «κοινωνικούς εταίρους» εκχωρούνται 52 εκατομμύρια ευρώ, για την ενίσχυση των οργανώσεών τους και πολύ περισσότερο του «κοινωνικού εταιρισμού».

Η ίδια η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλη - Πετραλιά δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ακριβώς αυτό το σημείο δηλώνοντας χτες: «Η προγραμματική συμφωνία αποτελεί μια μεγάλη πολιτική τομή. Αποδεικνύει την απόφασή μας ως πολιτική ηγεσία, ως κυβερνητική πολιτική να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο το ρόλο των κοινωνικών εταίρων και αυτό το οποίο επιδιώκουμε είναι τη συνεννόηση και τη συνεργασία».

Τη σημασία αυτής της συμφωνίας υπογράμμισε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, ο οποίος σημείωσε: «Οφείλουμε να κινηθούμε με τόλμη, αποφασιστικότητα και ενιαία βούληση. Ενιαία βούληση σημαίνει διαμόρφωση κοινής συνείδησης για το μέγεθος των προβλημάτων και κοινή προσπάθεια για την αντιμετώπισή τους». Καθαρές κουβέντες από τον ΣΕΒ: Απαιτεί από τους εργάτες να διαμορφώσουν «κοινή συνείδηση» με τα αφεντικά τους που τους απολύουν, τους εκβιάζουν και τους τρομοκρατούν και γεμίζουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς από τον ιδρώτα τους.

Και όχι μόνο αυτό. Αλλά μαζί εργάτες και εργοδότες να κάνουν «κοινή προσπάθεια» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Δηλαδή οι εργάτες να αποδεχτούν να πληρώσουν την κρίση του συστήματος. Να αποδεχτούν τα τρίωρα και τα τετράωρα σε πιο μαζική κλίμακα, την καθήλωση των μισθών, την εκ περιτροπής εργασία, όλα αυτά που τόσο καιρό απαιτεί ο ΣΕΒ.

«Σημαντική εξέλιξη στην πολιτική ζωή της χώρας» χαρακτήρισε την υπογραφή της Συμφωνίας ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος. Εκφράζοντας απροκάλυπτα το πνεύμα του «κοινωνικού εταιρισμού» και της ταξικής συνεργασίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζήτησε την «διευρυμένη συμμετοχή» των κοινωνικών εταίρων «στη λήψη αποφάσεων αλλά και στην ευρύτερη διαδικασία παραγωγής κρατικών πολιτικών»!

Αντί της πάλης για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ σπονσοράρει τον αφοπλισμό των εργαζομένων και την υπαγωγή των συνδικάτων στην συνδιαμόρφωση «κρατικών πολιτικών» για την απασχόληση, την ανεργία, την αγορά εργασίας την επαγγελματική κατάρτιση και τη «διά βίου εκπαίδευση». Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ τάσσεται υπέρ της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στην συνδικαλιστική παρέμβαση. Ομως το ζήτημα παραμένει: Αποτελεσματικότερη παρέμβαση για ποιον; Γιατί όλα τα προγράμματα που έχουν καταρτιστεί από την κυβέρνηση και προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, στοχεύουν όχι στην προστασία των εργατών αλλά στην ενίσχυση των επιχειρήσεων, στην ευρύτερη διάδοση της απασχολησιμότητας και της ευελιξίας. Εκεί θέλει να σύρει τα συνδικάτα και μάλιστα έχοντας «διευρυμένη συμμετοχή» ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό κατέληξε με τους βιομήχανους και στην συμφωνία για τα 11 κοινά σημεία δράσης στο όνομα της οικονομικής κρίσης.

«Καταπληκτική για εμάς συμφωνία» χαρακτήρισε την Προγραμματική Συμφωνία ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκης, ενώ ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ και υποψήφιος στην τελευταία τιμητική θέση του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ Δ. Ασημακόπουλος υποστήριξε ότι «επιτέλους το κράτος κάνει ένα βήμα πίσω και οι κοινωνικοί φορείς αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες».