Μπροστά στις εκλογές κλιμακώνεται η προσπάθεια των διάφορων επιτελείων της άρχουσας τάξης για τον αποπροσανατολισμό του λαού. Χιλιάδες λεπτά τηλεοπτικού χρόνου, μελάνι και φύλλα χαρτιού καταναλώνονται από αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, από δημοσιολόγους, για ένα σκοπό: Να συσκοτιστεί η συζήτηση μπροστά στην κάλπη, στις 7 Ιούνη, από το τι πραγματικά κρίνεται. Να συγκαλύπτεται η πολιτική της ΕΕ, ότι είναι ένωση καπιταλιστών, ότι τα κόμματα της άρχουσας τάξης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν ενιαία στρατηγική. Τα δείχνουν να διαφωνούν, αλλά δε μιλούν για τις θέσεις τους. Για παράδειγμα, πολλή κουβέντα και «βαθυστόχαστα» ρεπορτάζ γίνονται για τους «παπαγάλους» (σποτ της ΝΔ), ή για τη «βαρβαρότητα» που είπε ο Γ. Παπανδρέου, αλλά κουβέντα για την πολιτική τους. Την ίδια ώρα, ο αντικομμουνισμός και η βρώμικη επίθεση στο ΚΚΕ κλιμακώνονται.

Ταυτόχρονα, βομβαρδιζόμαστε από ρεπορτάζ για αποδράσεις το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, από κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις, από αναλύσεις και μετα-αναλύσεις, που θα ακολουθήσουν την τηλεμαχία και άλλα συναφή. Την ίδια στιγμή που σοβαροφανείς παρουσιαστές στην τηλεόραση και στις εφημερίδες, δήθεν, κλαίγονται για την αποχή, την ίδια στιγμή σπρώχνουν προς αυτήν την κατεύθυνση με τη δήθεν δημοσιογραφία που ασκούν, όταν κατακλύζουν το χρόνο και το χώρο που διαθέτουν ακριβώς για να χειραγωγήσουν τον κόσμο.

Η άρχουσα τάξη, το κεφάλαιο (που σ' αυτό ανήκουν τα ΜΜΕ), αποδεικνύεται ότι δεν έχει δέσμευση με ένα συγκεκριμένο κόμμα. Το ενδιαφέρει να προωθούνται τα ταξικά του συμφέροντα. Και αυτό γίνεται και με τη ΝΔ, και με το ΠΑΣΟΚ, και με αναχώματα τύπου ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ που «πατάει σε πολλές βάρκες», και τον ΛΑ.Ο.Σ., ή προσφάτως τους Οικολόγους, που σπρώχνονται από παντού, ακριβώς γιατί παίζουν στο παιχνίδι της διαχείρισης του καπιταλισμού. Το κεφάλαιο το ενδιαφέρει, η συζήτηση να γίνεται περί «διαφάνειας», περί «χρηστής διαχείρισης», περί σκανδάλων, ικανών και ανίκανων, δήθεν «φρέσκων», «άσπιλων» και «αμόλυντων» κομμάτων, και «παλιών» και «φθαρμένων». Δεν είναι τυχαίο ότι το «δημοσκοπικό ασανσέρ» των οικολόγων εμφανίζεται δήθεν ως το αποτέλεσμα της ψήφου καταδίκης όλου του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος. Λένε ότι όλοι είναι ίδιοι. Η τακτική αυτή του κεφαλαίου επιδιώκει να κάνει τους εργατοϋπάλληλους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να πιστέψουν ότι πρέπει να διαλέξουν τον καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, αφού δήθεν αυτό το σύστημα είναι δεδομένο.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι αστοί δε θέλουν και σε αυτές τις εκλογές να γίνει ουσιαστική αντιπαράθεση πάνω σε πολιτικές θέσεις. Γιατί; Γιατί έτσι αποκαλύπτονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, για τους οποίους μιλάει το ΚΚΕ. Αυτός της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα από την πολιτική της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και σιγοντάρουν με παραλλαγές τα διάφορα αναχώματα. Και αυτός της προοπτικής της λαϊκής εξουσίας με την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, που θα επιβάλει την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με τους παραγωγούς να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν, όπως προτείνουν οι κομμουνιστές, τον οποίο και φοβούνται. Αυτήν την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ θέλουν να εξαφανίσουν, εμποδίζοντας το κάλεσμά του, να κάνει ο λαός το βήμα στις ευρωεκλογές υπερψηφίζοντάς το. Ωστε την επόμενη μέρα να έχει περισσότερα όπλα το λαϊκό κίνημα, από καλύτερες θέσεις να αντιπαλεύει την πολιτική του κεφαλαίου και να ανοίγει το δρόμο της δικής του προοπτικής.