Ενα ζήτημα που τέθηκε από το ΚΚΕ είναι ότι σε αυτό θα έπρεπε να συμμετέχουν δημοσιογράφοι που θα εκπροσωπούν όλα τα Μέσα και όχι μόνο τα τηλεοπτικά. Το ΚΚΕ έβαλε θέμα να απαντούν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων στην ίδια ερώτηση, όμως επιλέχθηκε η διαδικασία των παράλληλων μονολόγων, που όχι μόνο δε βοηθούν τους τηλεθεατές να κρίνουν και να συγκρίνουν τις θέσεις των κομμάτων, αλλά στοχεύουν με την όλη διαδικασία να προβάλουν στους εργαζόμενους κριτήρια που κάθε άλλο παρά σχέση έχουν με την πολιτική. Στόχος η προσπάθεια χειραγώγησης των συνειδήσεων και η επίδραση για την ψήφο όχι με βάση τι λένε τα πρόσωπα, αλλά με βάση την τηλεοπτική τους εικόνα. Λες και η πολιτική είναι τηλεσόου.

• Πριν το ντιμπέιτ του 2004, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ έγραφε: «Τα υπέρ των δύο αρχηγών. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Φυσική ευγένεια, Ηπιος χαρακτήρας, δεν μιλά με ξύλινη γλώσσα. ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Εμπειρία από ντιμπέιτ. Πλούσιο λεξιλόγιο. Ανεση». Ούτε καλλιστεία και πασαρέλα να ήταν. Και αυτό παρουσιαζόταν πριν το ντιμπέιτ ώστε να κατευθύνει τους τηλεθεατές εκεί που βολεύει. Δηλαδή, στο απόλυτο τίποτα. Μακριά από την ουσία του περιεχομένου του πολιτικού λόγου.
• Μία μέρα μετά το ντιμπέιτ του 2004 η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ γράφει: «Τα συν του Γ. Παπανδρέου: Σίγουρος για τη νίκη, κάνοντας αναφορές στο τι θα κάνει ως πρωθυπουργός. Ανετος στο φακό. Αυστηρός όταν είπε: μηδενική ανοχή στη διαφθορά. Πειστικός όταν είπε δύο φορές: δεν είμαι δέσμιος κάποιων μηχανισμών. Τα πλην του Γ. Παπανδρέου: Συμβουλευόταν σημειώσεις. Ασαφείς απαντήσεις. Τα συν του Κ. Καραμανλή. Είχε αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Για πρώτη φορά με σακάκι που δεν τον στένευε. Εκλεισε το δίλεπτο με καλή εμφάνιση. Τα πλην του Κ. Καραμανλή. Υπερβολική κινητικότητα Χαιρέτησε στην αρχή και στο τέλος τους πολιτικούς του αντιπάλους». Με άλλα λόγια, η εφημερίδα δίνει αυτά τα στοιχεία τα οποία πρέπει ο ψηφοφόρος να πάρει υπόψη του. Ούτε κουβέντα για την ουσία της πολιτικής πρότασης του καθενός. Αυτό που μετρά είναι η εντύπωση και το «κλικ» που κάνει ο καθένας στην κάμερα.
• Το ΒΗΜΑ της επομένης του ντιμπέιτ το 2004, ενώ έχει κεντρικό τίτλο στο θέμα «Ο καθένας είπε πάλι τα δικά του» και από κάτω «Το ντιμπέιτ χάθηκε σε μονολόγους και παρασκηνιακές ρυθμίσεις», στο αφιέρωμα που έχει «φιλοξενεί» επικοινωνιολόγους που εξηγούν «γιατί κέρδισε ο Καραμανλής» και ακριβώς δίπλα «γιατί κέρδισε ο Παπανδρέου». Και σε μια ολόκληρη σελίδα περιγράφει πότε έφτασε στο στούντιο ο ένας αρχηγός και πότε ο άλλος, ποιοι κρατούσαν σημειώσεις και ποιοι όχι, για τις ανθοδέσμες που δόθηκαν, κλπ. κλπ. Ελεγε συγκεκριμένα: «Η είσοδος του προέδρου της ΝΔ στο Ραδιομέγαρο ήταν η πιο εντυπωσιακή. Και αυτό γιατί, πρώτον, ήταν ο μόνος αρχηγός ο οποίος μπαίνοντας στην είσοδο της ΕΡΤ έλαβε μια ανθοδέσμη με γαλάζιο περιτύλιγμα από εργαζόμενη, μέλος της ΔΑΚΕ, της ΕΡΤ».
• Η ΧΩΡΑ έγραφε ανάμεσα σε άλλα: «Χωριστά στο μακιγιάζ οι πολιτικοί αρχηγοί. Κάποιοι έγραψαν ότι αυτό έγινε με υπόδειξη των επικοινωνιολόγων για να διαμορφώσουν ψυχολογία ...μονομάχων».
• Χαρακτηριστικό της «ουσίας» και της «ισοτιμίας» στους όρους διεξαγωγής των ντιμπέιτ είναι το παράδειγμα του ντιμπέιτ του 2007, όταν έγινε ερώτηση σε αρχηγό κόμματος που αφορά το παιδί του, το πού σπουδάζει και γιατί σπουδάζει εκεί που σπουδάζει και αν αυτό συμβιβάζεται με τη θέση του κόμματος για τα εκπαιδευτικά ζητήματα. Την ίδια στιγμή που δίνονταν πάσες για να αναλύουν άλλοι το πόσο ...αυτοδημιούργητοι είναι.