Με 15 εκατ. ευρώ ενισχύει η ΕΕ τα οπτικοακουστικά μονοπώλια, μέσω του προγράμματος «MediaMondus», στο πλαίσιο των στόχων της Λισαβόνας για ενδυνάμωση της «ανταγωνιστικότητας». Για την επίτευξη αυτού του στόχου αναζητούνται αγορές - εκτός ΕΕ και Ευρώπης - για την ευρωπαϊκή οπτικοακουστική παραγωγή, στο πλαίσιο του εμπορικού ανταγωνισμού με άλλους ιμπεριαλιστικούς πόλους, κυρίως με τις ΗΠΑ. Φυσικά, ο κινηματογράφος ως Τέχνη δεν έχει θέση σε αυτόν τον ενδοϊμπεριαλιστικό οικονομικό πόλεμο, ενώ οι δημιουργοί μετατρέπονται σε «υπαλλήλους» των μονοπωλίων.

Το ποσό αυτό των 15 εκατ. ευρώ ενέκρινε η Ευρωβουλή, μπροστά στην ομολογημένη αδυναμία της ΕΕ να αντιμετωπίσει την οπτικοακουστική κυριαρχία των ΗΠΑ. Τα απολύτως αγοραία κριτήρια της αντιπαράθεσης αντικρούουν με τα περί «μεγαλύτερης πρόσβασης» του κοινού στα έργα των Ευρωπαίων δημιουργών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση προς το Ευρωκοινοβούλιο αναφέρει σαφώς: «Ο οπτικοακουστικός τομέας συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων του θεματολογίου της Λισαβόνας». Επιπλέον, ως «κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ευρωπαϊκός οπτικοακουστικός κλάδος στις διεθνείς αγορές» εμφανίζεται «η μικρή κυκλοφορία των οπτικοακουστικών έργων». Ως αιτίες αναφέρονται ο «κατακερματισμός» των «διαφόρων ευρωπαϊκών αγορών», και «από άποψη γλώσσας» και «δομής». Συγκεκριμένα: «Η αρχική εγχώρια αγορά καθορίζει την ισχύ του κλάδου στη διεθνή σκηνή», αφού «μεμονωμένα, όλα τα κράτη έχουν συχνά μικρές αγορές σε σύγκριση με των ΗΠΑ. Η δομή της διανομής στην Ευρώπη περιλαμβάνει μικρές μεμονωμένες επιχειρήσεις, σε αντίθεση με τα μεγάλα πολυεθνικά, καθετοποιημένα στούντιο των ΗΠΑ - εξ ου και η έλλειψη ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού οπτικοακουστικού κλάδου (...)».

Περισσότερο σαφής δεν θα μπορούσε να γίνει η ΕΕ. Ουσιαστικά, λέει ότι το «πρόβλημα» για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο δεν είναι η καπιταλιστική αναρχία, η μετατροπή της τέχνης σε προϊόν και η εκμετάλλευση των δημιουργών και των εργαζομένων στον πολιτισμό... αλλά οι εθνικές κινηματογραφίες και οι διαφορετικές γλώσσες! Και προτείνει τη μετατροπή του ευρωπαϊκού οπτικοακουστικού τομέα σε... Χόλιγουντ. Αυτό «ονειρεύεται» η ΕΕ για τον κινηματογράφο. Γι' αυτό οι κινηματογραφιστές και οι λαοί οφείλουν να απαντήσουν αγωνιστικά.