Την άμεση ανάγκη οργάνωσης της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε συνδυασμό με την πολιτική καταδίκη της αντιδραστικής πολιτικής του δικομματισμού και της ΕΕ σε όλα τα επίπεδα και μέσα από την κάλπη, αναδεικνύει «ανάγλυφα» το διαχρονικό ζήτημα των συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού.

Η κυβέρνηση γιγαντώνει και ανοίγει τη «βεντάλια» της εργασιακής ομηρίας στον πολιτισμό που εδραίωσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ομηρία που εκπορεύεται από - και συμπληρώνει - την πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του πολιτισμού που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, με «μπούσουλα» τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη Στρατηγική της Λισαβόνας.

Η πρόσφατη τροπολογία του υπουργείου Πολιτισμού, που απλώς μεταθέτει για ελάχιστο χρονικό διάστημα τον εφιάλτη της απόλυσης για μερίδα συμβασιούχων (οι άλλοι αποκλείονται ακόμη και από αυτό), υπογραμμίζει το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει την παραπάνω πολιτική. Αυτή η αποφασιστικότητα ενισχύεται και από τη στάση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών στο ΥΠΠΟ, καθώς και από τη στάση των οπορτουνιστικών δυνάμεων (προεξεχόντως του ΣΥΝ) οι οποίες επί χρόνια προσπαθούσαν να «σύρουν» τους συμβασιούχους στους ...«αγώνες» των δικαστηρίων στη βάση της υποτιθέμενης «καλής» ΕΕ και των οδηγιών της έναντι των «κακών» κυβερνήσεων.

Οι τελευταίες εξελίξεις και ειδικά οι «διευκρινίσεις» του ΥΠΠΟ επί της τροπολογίας, σύμφωνα με τις οποίες κλείνει οριστικά η «πόρτα» των ασφαλιστικών μέτρων και των προσωρινών διαταγών των δικαστηρίων για επιστροφή στη δουλειά των εργαζομένων, αποδεικνύουν περίτρανα το αδιέξοδο της παραπάνω τακτικής.

Το ΠΑΜΕ, τόσο με τη στήριξη και συμμετοχή του στους αγώνες των συμβασιούχων του ΥΠΠΟ όσο και με την προχτεσινή του ανακοίνωση μετά την παράσταση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησε στο ΥΠΠΟ, καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να καταδικάσουν την πολιτική της ΕΕ και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, του ευρωμονόδρομου, που συνειδητά καλλιεργούν αυταπάτες. Τους καλεί να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και να οργανώσουν την πάλη τους μέσα από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.