Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διαπιστώνοντας την καθολική αντίθεση των εργαζομένων στα αντεργατικά μέτρα, συνυπολογίζοντας τις δυνατότητες γενίκευσης της λαϊκής αντίδρασης και κλιμάκωσης, προσαρμόζει την τακτική της.

Με μανούβρες σκοπιμότητας, οργάνωση συνδιασκέψεων και περιοδειών επιδιώκει να ενισχύσει, να κάνει πιο αποτελεσματική την αντιλαϊκή επίθεση. Αμεσο καθήκον του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, των εργαζομένων, είναι η έγκαιρη αντίδραση, η οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο, σε κάθε τόπο δουλιάς.

Η επιτυχημένη πανελλαδική, πανεργατική απεργία στις 10 Οκτώβρη και το μαζικό παλλαϊκό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 21 Οκτώβρη, στην Αθήνα, έστειλαν αποφασιστικό μήνυμα καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής, μήνυμα κατηγορηματικής απόρριψης των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης και εντολή συνέχισης και κλιμάκωσης των αγώνων.

Στο μήνυμα των εργαζομένων ανταποκρίθηκε το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, έθεσε στη ΓΣΕΕ πρόταση για απεργιακή κινητοποίηση στις 31 Οκτώβρη, χαράσσοντας, ταυτόχρονα, πορεία νέων αγωνιστικών κινητοποιήσεων για το επόμενο διάστημα.

Τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι εξοπλισμένοι με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που δίνει απάντηση στην ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση και συμβάλλει στην ανάπτυξη του αγώνα για τη διεύρυνση των κατακτήσεων, καλούνται να δώσουν αποφασιστικά τη μάχη, για να μην περάσουν, να μην εφαρμοστούν τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης και των βιομηχάνων.

Σ' αυτή την κατεύθυνση επιβάλλεται η χρησιμοποίηση όλων των μορφών συσπείρωσης και πάλης, στις πόλεις, τους τόπους δουλιάς, τους κλάδους. Η άσκηση ισχυρής πίεσης στις διοικήσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, των ομοσπονδιών και των εργατικών κέντρων, η προετοιμασία απεργιακών κινητοποιήσεων που θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν την περίοδο κατάθεσης και έναρξης της συζήτησης του αντεργατικού νομοσχεδίου στη Βουλή.

Η τακτική που ακολουθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έρχεται σε κάθετη αντίθεση με το αγωνιστικό μήνυμα των εργαζομένων. Στοιχεία αυτής της τακτικής, της τακτικής της υποταγής, είναι η άρνηση της έγκαιρης, της αναγκαίας συνέχισης των απεργιακών κινητοποιήσεων, η συμμετοχή στο στημένο «διάλογο» της απάτης, η προκλητική συμπαιγνία με τους βιομήχανους και το κυβερνητικό επιτελείο.

Κυβέρνηση, βιομήχανοι, συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με σχέδιο, με αλληλοκάλυψη, με προβολή επιλεγμένων άλλοθι, διαμορφώνουν το έδαφος για να περάσουν τα αντεργατική μέτρα, με το λιγότερο κόστος, με ελιγμούς και χειρισμούς εκτόνωσης της αγωνιστικής δράσης.

Μέσα σ' αυτή τη διαδικασία η κυβέρνηση και το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ παρεμβαίνουν με παραπλανητικές δηλώσεις που συνδέουν την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων με την αντιμετώπιση, δήθεν, της ανεργίας, με την προετοιμασία σχετικών συνδιασκέψεων για την ιδεολογική κάλυψη της αντιλαϊκής πολιτικής και τον έλεγχο των αντιδράσεων στο κυβερνών κόμμα.

Γεγονός είναι ότι ακονίζουν τον πέλεκυ των ανατροπών των εργασιακών σχέσεων σύμφωνα με τις απαιτήσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, για την αύξηση των κερδών και την ενίσχυση της θέσης της πλουτοκρατίας.

Τα τεχνάσματα θα συνεχιστούν.

Μπορεί να πάρουν τη μορφή «αυξομειώσεων» στον αριθμό των απολύσεων, να περιέχουν καθησυχαστικές δηλώσεις που θα αναφέρουν ότι με την απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές δε θα θιχτούν τα ασφαλιστικά ταμεία, να προβάλλουν διαβεβαιώσεις ότι θα αρχίσει «διάλογος» για το ψευτο35ωρο (χωρίς δηλαδή, σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας) που διευκολύνει την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Μπορεί να αναμασήσουν τη χρεοκοπημένη θέση της λεγόμενης «ανάπτυξης με... απασχόληση», να καθορίσουν τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου στο εξάμηνο αντί το 12μηνο, να επιδιωχτεί το πέρασμα της γενικευμένης εφαρμογής της μερικής απασχόλησης με παραπλανητικές ψευτοπροϋποθέσεις.

Το βασικό είναι ότι αυτά και άλλα πολλά «κόλπα», που πιθανόν να χρησιμοποιηθούν, κινούνται στην κατεύθυνση της προώθησης των μέτρων για την ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών κατακτήσεων.

Ο αγώνας για να μην περάσουν, να μην εφαρμοστούν τα αντεργατικά μέτρα πρέπει να είναι πολύμορφος, συνεχής, επίμονος, να προετοιμάζει απεργιακές κινητοποιήσεις ανεβασμένες μορφές πάλης.

Μέσα σ' αυτόν τον αγώνα επιβάλλεται η συγκέντρωση της προσοχής στη σχεδιασμένη προσπάθεια κινητοποίησης πλατύτερων δυνάμεων, τη μαζικοποίηση, την ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού και της δράσης των σωματείων, τη συγκρότηση επιτροπών αγώνα και τη μετατροπή των τόπων δουλιάς σε οχυρά της ταξικής πάλης.

Προβάλλει μια αναμφισβήτητη αλήθεια.

Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός λειτουργεί συνειδητά σαν στήριγμα της αντιλαϊκής πολιτικής και υπονομεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Ο πρωτοπόρος ρόλος των ταξικών δυνάμεων προβάλλει καθημερινά μέσα από τις εξελίξεις.

Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την αποτελεσματική οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.