«Τι θα πει δεξιός;» (!) αναρωτήθηκε σε συνέντευξή του στα «Νέα» (31/5/2009) ο κ. Τρεμόπουλος προσθέτοντας, βέβαια, όσον αφορά τα «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια», ότι «ενδεχομένως να υπάρχουν και κάποιοι με αυτές τις ιδέες» στο κόμμα του...

Τέτοια, λοιπόν, η... πολυσυλλεκτικότητα των καλών μας των «Οικολόγων». Πράγμα που δίνει μια καλή εξήγηση για την «ικανότητα» των ανά την ΕΕ «Πρασίνων» (πρόκειται για το «αδελφό» των εγχώριων οικολόγων μόρφωμα στο οποίο θα ενταχθούν εφόσον εκπροσωπηθούν στο ευρωκοινοβούλιο), να πηγαίνουν κατά πού φυσάει κάθε φορά ο άνεμος.

«Πράσινος και οικολόγος», λοιπόν, ο υπουργός που είχε ο «κεντροαριστερός» Ζοσπέν όταν βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία, «Πράσινος και οικολόγος» και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της «κεντροαδεξιάς» κυβέρνησης της Τσεχίας (Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ το όνομά του), αυτός ο τόσο ένθερμος υποστηρικτής της ΝΑΤΟικής «αντιπυραυλικής ασπίδας» (καθότι μάλλον θα είναι οικολογικό να βομβαρδίζεις τη Γη από το Διάστημα)...

Ομοίως, «Πράσινος και οικολόγος» ο υπουργός που είχαν στις «κεντροαριστερές» κυβερνήσεις τους οι Πρόντι και Ντ' Αλέμα, όταν βούλιαζαν καρυδότσουφλα πνίγοντας μετανάστες στην Αδριατική ή όταν παρέα με τον άλλον «Πράσινο», τον Φίσερ, δολοφονούσαν αμάχους στο Κοσσυφοπέδιο. «Πράσινος και οικολόγος», όμως, και ο υπουργός της «κεντροδεξιάς» κυβέρνησης στη Λετονία, εκεί όπου στήνονται μνημεία υπέρ των «Ες - Ες»...

Για όσους, πάντως, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, να τους το πούμε απλά: Το θέμα για τους ανά την Ευρώπη οικολογικά ευαίσθητους «Πράσινους», δεν είναι, όπως φαίνεται, ποιος κυβερνάει. Το θέμα είναι, όποιος κι αν κυβερνάει, «κεντροαριστερός» ή «κεντροδεξιός», αυτοί να έχουν ένα μερίδιο στην κουτάλα. Σιγά, τώρα, μην μπουν στη διαδικασία να επιλέξουν. Πάνε με όλους και το έχουν λύσει το πρόβλημα. Αλλωστε «τι θα πει δεξιός;», που θα 'λεγε και ο κ. Τρεμόπουλος...