Ξεχωριστή θέση σ' αυτό το πολιτικό περιθώριο είχαν οι αναπόδεικτες γκεμπελικές κατηγορίες εναντίον του μοναδικού κοινοβουλευτικού κόμματος, του ΚΚΕ, που ανεπιφύλακτα και με σαφήνεια απορρίπτει την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού. Φαίνεται ότι η μαύρη διεθνής έχει κι εδώ τους πρακτόρους της. Ο ευρωμονόδρομος έδειξε ότι στην πολιτική χρεοκοπία του χρησιμοποιεί το χαφιεδισμό ακόμη και στο τηλεοπτικό «γυαλί» με εθισμένους σ' αυτόν αργυρώνητους δημοσιογράφους της αγελαίας δημοσιογραφίας. Πέρα απ' όλη αυτή την ευτέλεια προσώπων και καταστάσεων υπάρχει πεισματικά η ερώτηση εάν και πόσο αυτή η χρεοκοπία θα εκφραστεί στην κάλπη των ευρωεκλογών.

Πόσο ο εργαζόμενος κόσμος θα καταδικάσει έμπρακτα αυτό που ήδη έχει καταδικάσει στη λογική του συνείδηση. Πόσο θα καταδικάσει τους ψεύτες του ευρωμονόδρομου, αλλά και πόσο θα αναδείξει το κόμμα των πεισματάρηδων Λακεδαιμόνιων, που μόνοι αυτοί κόντρα στην κάθοδο των Μήδων και βαρβάρων είπαν και λένε το «όχι» «τοις κείνων ρήμασι πειθώμενοι». Το κόμμα εκείνων που κοίταξαν και κοιτούν με περιφρόνηση τους μηδίσαντες ριψάσπηδες. Το κόμμα εκείνων που μόνοι λένε το «όχι» του χρέους και της τιμής. Εκείνοι που πεισματικά κρατούν το όπλο της συνέπειας και του θάρρους στην εποχή που οι ασπίδες πέφτουν, τα δόρατα εγκαταλείπονται και οι σάλπιγγες σιγούν στη βοή του θανάτου.