Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας η σημερινή και σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), περίπου 218 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο εξαναγκάζονται σε εργασία. Μάλιστα, ένα στα έξι παιδιά δουλεύει σε άσχημες συνθήκες που βλάπτουν τη σωματική και ψυχική του υγεία. Πάνω από 73 εκατομμύρια παιδιά που δουλεύουν είναι κάτω από 10 ετών και κάθε χρόνο τουλάχιστον 22.000 χάνουν τη ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα. Την ίδια στιγμή 1,8 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Απασχόλησης διαπιστώνει ότι η παιδική εργασία «έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις» στη χώρα μας, καθώς 80.000 παιδιά ηλικίας 14-19 ετών εργάζονται καθημερινά σε δρόμους, βιοτεχνίες, εργοστάσια και χωράφια, ενώ για ηλικίες κάτω των δεκατεσσάρων ετών δεν υπάρχουν - όπως ομολογεί - στοιχεία για την εργασιακή και σεξουαλική εκμετάλλευση. Την ίδια στιγμή, το υπουργείο επαίρεται ότι το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας «θωρακίζει τους ανήλικους από την εκμετάλλευση στον εργασιακό χώρο». Για να μην εκτεθεί, όμως, για έναν τέτοιο ανυπόστατο ισχυρισμό, αμφιβάλλει αν αυτό συμβαίνει στην πράξη. Με τέτοιους ακροβατισμούς, το υπουργείο επιχειρεί να καλύψει την ενοχή του, αλλά και να συσκοτίσει τις μεγάλες ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής.

Γιατί εύκολα κάποιος μπορεί να περιγράφει με μελανά χρώματα την παιδική εργασία και να μιλά για τη σημασία της εκπαίδευσης, όμως οι πράξεις τους οδηγούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Σημειώνουμε μόνο ότι ένα από τα τελευταία προγράμματα στα πλαίσια του Σχεδίου για την Απασχόληση είναι και το περίφημο πρόγραμμα «Μια αρχή μια ευκαιρία», με το οποίο παιδιά από 16 ετών που εγκατέλειψαν το σχολείο, σπρώχνονται άρον - άρον να μπούνε στις φάμπρικες. Αντί λοιπόν το υπουργείο και συνολικά η κυβέρνηση να επιμείνει και να δώσει «μια ευκαιρία» για να παραμείνουν αυτά τα παιδιά στο σχολείο, με προγράμματα σπονσονάρουν την παιδική εργασία.

Γιατί τελικά το ζήτημα δεν είναι να έχουμε νόμους που «θωρακίζουν» τους ανήλικους από την εκμετάλλευση στην εργασία, αλλά το πώς θα κατοχυρώσουμε ότι τα παιδιά θα βρίσκονται καθημερινά στα σχολεία και όχι στις φάμπρικες. Πώς δηλαδή θα εξαλείψουμε και θα καταργήσουμε την παιδική εργασία. Οπως έκανε ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, το μόνο σύστημα στην ιστορία της ανθρωπότητας που έλυσε οριστικά το πρόβλημα της παιδικής εργασίας και απάλλαξε εκατομμύρια παιδιά από την εκμετάλλευση.