Ηταν η εποχή που «όλοι» έπαιζαν στο χρηματιστήριο. «Να η ευκαιρία», σκέφτηκε. «Δεν είμαι εγώ κανένα κορόιδο, θα πάρω τις πληροφορίες μου και θα τους τσακίσω», έλεγε στις παρέες του, έτοιμος να «σαρώσει» τους χρηματιστές και όλες τις εταιρείες μαζί! Ελα, όμως, που τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι. Εχανε συνεχώς χρήματα, αλλά δεν ήθελε να αφήσει την «ευκαιρία» να πάει χαμένη.
Οι ελπίδες «ξαναφούντωσαν». Μέσα στη χαρά του αποφάσισε να πάει στο περίπτερο να αγοράσει πούρα! «Τα πιο ακριβά», είπε και καμάρωνε. Από τότε τα πούρα έγιναν απαραίτητο «αξεσουάρ» της «μελέτης». Η γυναίκα του, παρόλο που είχε αρχίσει να ανησυχεί, δεν έλεγε κάτι, γιατί της άρεσε κι εκείνης η ιδέα της «μεγάλης ζωής». Τελικά, το «αξεσουάρ» δε βοήθησε στην «έμπνευση» και οι πληροφορίες αποδείχθηκαν «φούσκες». Τον έπιασε η μανία να «τους τα πάρει πίσω». Πάει το μαγαζί, πάει και το ένα απ' τα δύο σπίτια. Το δεύτερο «χάθηκε» για να ξοφλήσει τα δάνεια που έβαλε στην τράπεζα, με στόχο να κάνει «μεγάλες κινήσεις», για να «ρεφάρει», όπως έλεγε.
Ευτυχώς, δεν είχε παρατήσει τη δουλειά του, αν και το είχε σκεφτεί πάνω στην «τρέλα» για τη «μεγάλη ζωή». Πάλι καλά που η γυναίκα του βρήκε μια δουλειά, πάλι καλά που δε χρειάζεται να πληρώνουν νοίκι. Από προχτές, στην επιχείρηση που εργάζεται, κυκλοφορεί πως θα γίνουν απολύσεις. Τρέμει το φυλλοκάρδι του, κι όμως, ακόμα επιμένει: «Ε, ρε, αν είχα επενδύσει "διαφορετικά", δε θα με ένοιαζε τίποτα»! Να σημειώσουμε ότι η συνήθεια με τα πούρα τού «έμεινε». Τώρα, βέβαια, καπνίζει απ' τα πολύ φθηνά. Γίνεται «αετός» χωρίς πούρο; Δε γίνεται...