Οι μπλεγμένοι μέχρι το λαιμό στο σκάνδαλο Κοσκωτά έρχονται και πάλι να υποσχεθούν «κάθαρση»... Και «διαφάνεια»... Και «καταπολέμηση της διαφθοράς»...

Η λύση - λένε - είναι να καταστήσουν μοναδική πηγή χρηματοδότησης των κομμάτων, το κράτος. Ποιο κράτος; Μα, φυσικά, το δικό τους. Το κράτος που βγάζει παράνομες, καταχρηστικές και «τελεσθέντα εγκλήματα» τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που ξεπουλάει τον ΟΤΕ στους Γερμανούς, που κάνει σκανδαλιές με τον «Γερμανό», που παραδίδει την «Ολυμπιακή», που τρώει τα λεφτά των ασφαλιστικών Ταμείων, που αγοράζει τα C4i, που χαρίζει από παραλίες μέχρι δάση στους «επενδυτές»...

«Εγγυητές» αυτής της τόσο διαφανούς λειτουργίας του κράτους - και στο θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων - θα είναι τα κόμματα που οι «στρατηγοί» τους ελέγχονται για τις σχέσεις τους με τον Χριστοφοράκο, που οι πρόεδροί τους επιδίδονται σε «μυστικούς δείπνους» με εφοπλιστές, τραπεζίτες και μεγαλοβιομήχανους, που τα στελέχη τους πηγαινοέρχονται στην Μπίλντερμπεργκ και που οι υποψήφιοι βουλευτές τους συναγωνίζονται για το πιο χλιδάτο προεκλογικό κέντρο...

Την ώρα, λοιπόν, της απροσχημάτιστης κοροϊδίας, στην οποία πρωταγωνιστούν οι εμπλεκόμενοι με τη «Ζήμενς», ας επαναλάβουμε το αυτονόητο:

Το αν τα μέλη, οι φίλοι, οι ψηφοφόροι, οι εργαζόμενοι θα ενισχύουν από το υστέρημά τους το ΚΚΕ, είναι δικαίωμά τους που δεν πρόκειται να απαλλοτριωθεί από κανέναν συναγελαζόμενο με «νταβατζήδες», «εργολάβους», «προμηθευτές» ή «Χριστοφοράκους».

Οσοι ευαγγελίζονται πολιτική ομηρία του ΚΚΕ μέσω του οικονομικού του στραγγαλισμού ή μέσω της τρομοκρατίας του φακελώματος του λαού που το ενισχύει, ή μέσω της επιβολής όρων για να του πετούν ένα κομμάτι του κρατικού κορβανά, χάρισμά τους η κρατική χρηματοδότηση και να τη βάλουν εκεί που ξέρουν. Δηλαδή στα ταμεία τους...

Καθρέφτης της διαφάνειας κάθε κόμματος είναι η πολιτική του. Ποιους νόμους ψηφίζει ή καταψηφίζει. Ποια μέτρα στηρίζει ή δε στηρίζει. Τι θέσεις υπερασπίζεται ή αντιμάχεται. Με δυο λόγια: ποια συμφέροντα εκφράζει και ποια πολεμά.

Απόδειξη της εντιμότητας κάθε κόμματος είναι η ζωή των στελεχών του. Πώς τα στελέχη του μπαίνουν στην πολιτική και πώς βγαίνουν από αυτήν. Αλλων κομμάτων τα στελέχη μπαίνουν με λογύδρια υπέρ αδυνάτων και βγαίνουν με θέση διαρκείας πάνω στα «κότερα». Και άλλων (άλλου) τα στελέχη μπαίνουν με το κεφάλι ψηλά και βγαίνουν με καθαρά χέρια και καθαρό πρόσωπο.