Το πρόσφατο μέτρο για τη συμμετοχή και τρίτου Αμερικανού παίχτη στην Α1 κατηγορία μπάσκετ των ανδρών δεν μπορούμε να πούμε ότι μας προκάλεσε έκπληξη. Μάλλον φυσιολογικό κρίνεται αν ληφθεί υπόψη ότι όπως κάθε καλοστημένη επιχειρηματική δραστηριότητα έτσι και η «επιχείρηση - μπάσκετ» στην Ελλάδα λειτουργεί με βάση τους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» και του ανταγωνισμού, που προβλέπουν την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων με στόχο τα οικονομικά οφέλη. Ετσι επιλέγονται σίγουρα και δοκιμασμένα για το θέαμα και τα κέρδη που θα φέρουν προϊόντα - αθλητές από τις ΗΠΑ, προκειμένου να ικανοποιήσουν τους στόχους των μεγαλομετόχων των ΚΑΕ στην Α1 κατηγορία. Κάθε ΚΑΕ λοιπόν επενδύει πάνω στους φημισμένους για τις ικανότητές τους αθλητές από τις ΗΠΑ και προσδοκά να κερδίσει.

Οι διαμαρτυρίες των Ελλήνων παικτών είναι δικαιολογημένες, χρειάζεται όμως να αντιληφθούν ότι μια ομάδα - επιχείρηση ανάμεσα στο ταλέντο ενός Ελληνα παίκτη και το κέρδος θα επιλέξει το δεύτερο. Το μέτρο ενίσχυσης των Αμερικανών παικτών αποτελεί μονόδρομο για τις ΚΑΕ. Αυτό επιβάλλει ο νόμος του κέρδους. Οσο θα συνεχίζει το παιχνίδι του μπάσκετ να είναι επιχείρηση τόσο οι ομάδες θα ψάχνουν τρόπους και μέσα να αυξήσουν τα κέρδη τους, τόσο οι περισσότεροι Ελληνες παίκτες που έχουν ταλέντο θα κάθονται στον πάγκο. Η λύση δε βρίσκεται στο να γίνουν οι ίδιοι χαλίφης στη θέση του χαλίφη αλλά να κατανοήσουν ότι η καλαθοσφαίριση στην Ελλάδα, όπως και όλα τα παιχνίδια και τα αθλήματα, θα έχει μέλλον όταν απαλλαγεί από την επιχειρηματική δραστηριότητα. Τότε και μόνο τότε τα ταλέντα της χώρας μας θα αποκτήσουν τη σωστή θέση στο παρκέ. Κανένας τους δε θα πάει χαμένος.

Αυτό βέβαια προϋποθέτει ριζικές αλλαγές στη χώρα μας, αλλαγές που θα έχουν και ως στόχο η σωματική αγωγή να είναι δικαίωμα για όλους που θα παρέχεται δωρεάν με οργανωμένο τρόπο, επιστημονική καθοδήγηση και σύγχρονες υποδομές. Σ' αυτή την περίπτωση η κλίση και το ταλέντο δε θα αξιοποιούνται για προσωπικό πλουτισμό ή για εκμετάλλευση από εταιρείες, όπως γίνεται σήμερα, με κόστος ακόμα και τη ζωή του αθλητή ή του παίκτη. Δεν είναι λίγοι που όταν σταματήσουν να δίνουν κέρδη πετιούνται σαν στυμμένη λεμονόκουπα και ας έχουν σπαταλήσει τα παιδικά τους χρόνια στην εξαντλητική προπόνηση με στερήσεις σε βάρος της υγείας και της φυσιολογικής ανάπτυξής τους ως παιδιών. Μάρτυρες είναι οι ίδιοι οι γονείς τους που θέλουν - δε θέλουν μπαίνουν και αυτοί σε μια τέτοια δοκιμασία.