ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ: «Ενα κόμμα μπορεί να διαγράψει μέλος του χωρίς αυτό να δικαιούται να προσφύγει στα δικαστήρια (...) να απαγορεύει την ελευθερία έκφρασης των μελών του έξω από τα όργανα του κόμματος, κ.ά. (...) Το Σύνταγμά μας ενδιαφέρεται όχι μόνο για τα δικαιώματα των κομμάτων αλλά και για τα δικαιώματα των μελών των κομμάτων (...) Το υποκείμενο του άρθρου 29 του Συντάγματος (...) δεν είναι τα κόμματα, αλλά οι πολίτες. Κι όταν το άρθρο αυτό ορίζει ότι η οργάνωση των κομμάτων "οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος", αυτά ακριβώς τα δικαιώματα θέλει να προστατεύσει (...) Μήπως ήλθε η ώρα ενός νόμου που θα εγγυάται την εσωτερική δημοκρατία στα κόμματα;» (σε ρόλο λαγού ο Χ. Ανθόπουλος, επίκουρος καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο / ΕΘΝΟΣ).

ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: «Το κυρίως ζητούμενο στη Δημοκρατία μας είναι ένα πλαίσιο συνεχώς διευρυνόμενης ελευθερίας. Εχει ο ελληνικός λαός οδυνηρές μνήμες από μέτρα τήρησης της "δημόσιας τάξης" και προστασίας της "δημόσιας ασφάλειας". Στο όνομα αυτών των εννοιών διαπράχθηκαν εγκλήματα και δολοφονήθηκε η Δημοκρατία. Οπως ειδοποίησε ο ποιητής: "Οταν ακούς "τάξη", ανθρώπινο κρέας μυρίζει"» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ: «Οταν ένα καθεστώς εξυπηρετεί τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα, τότε η εκλογική νοθεία, η καταστολή και τα βασανιστήρια είναι αποδεκτά. Αντίθετα, όταν αυτά τα συμφέροντα εξυπηρετούνται από την ανατροπή ενός καθεστώτος - όπως του ιρανικού - τότε οι καταγγελίες για εκλογική νοθεία, καταστολή και βασανιστήρια γίνονται σημαίες μιας σταυροφορίας για την υπεράσπιση της "δημοκρατίας"» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ; «Αυτοκτονώ εξαιτίας της δουλειάς μου στη Φρανς Τελεκόμ. Αυτή είναι η μόνη αιτία» (το γράμμα του αυτόχειρα / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).