Τον τραυματισμό δύο συμβασιούχων πυροσβεστών από ρίψη νερού που πραγματοποίησε «Καναντέρ» σε πυρκαγιά στα Μέγαρα καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συμβασιούχων Πυρόσβεσης - Διάσωσης. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, πεζοπόρο τμήμα της 1ης ΕΜΑΚ είχε κληθεί να συνδράμει στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στα Μέγαρα. Παράλληλα, πραγματοποιούσαν ρίψεις νερού δύο «Καναντέρ» και ένα ελικόπτερο, κατόπιν εντολών του Επιθεωρητή Νότιας Ελλάδας.

«Σε μια από αυτές τις ρίψεις τραυματίστηκαν δύο συνάδελφοι συμβασιούχοι πυροσβέστες, ευτυχώς όχι σοβαρά, από το πεζοπόρο τμήμα της 1ης ΕΜΑΚ». Η Ομοσπονδία ζητά από τον Αρχηγό της Πυροσβεστικής να διατάξει Ενορκη Διοικητική Εξέταση για το θέμα καθώς, όπως επισημαίνει, «το πεζοπόρο βρέθηκε εκεί κατόπιν κάποιων εντολών και όχι από μόνο του».

Οπως έγινε γνωστό, οι δύο συμβασιούχοι πυροσβέστες βγήκαν προχτές και χτες από το νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκαν, με ελαφρούς τραυματισμούς στα χέρια και την πλάτη. Αξίζει να αναφερθεί ότι από τη στιγμή που τραυματίστηκαν, μεταφέρθηκαν με καθυστέρηση 2,5 και πλέον ωρών στο νοσοκομείο και μάλιστα χωρίς τη συνοδεία αξιωματικών του Σώματος, όπως γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις. Επίσης, σημειώνεται πως ο αδελφός του ενός συμβασιούχου πυροσβέστη είχε τραυματιστεί με τον ίδιο τρόπο σε κατάσβεση πυρκαγιάς το 2000.

Το περιστατικό αυτό έρχεται να προστεθεί σε αυτό της κατάσβεσης πυρκαγιάς σε πεδίο βολής του Στρατού, στο Μοσχοπόδι Βοιωτίας, όπου υπήρχαν άσκαστα βλήματα, από δόκιμους πυροσβέστες ως πεζοπόρα τμήματα, καθώς επίσης και στην υπερεργασία του πεζοπόρου τμήματος της Τρίπολης που απασχολήθηκε για περισσότερες από 24 ώρες παρά το γεγονός ότι είχε προσέλθει η αλλαγή της βάρδιας.

Αποδεικνύεται έτσι πως η πολιτική και φυσική ηγεσία της Πυροσβεστικής προσπαθούν να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν τόσο σε προσωπικό όσο και υλικοτεχνικά μέσα με την υπερεργασία των ανδρών του Σώματος αλλά και την έλλειψη ασφάλειας σε υλικοτεχνικά μέσα αλλά και σε εκπαίδευση. Ολα αυτά, φυσικά, με πενιχρούς μισθούς και την άρνηση για αναγνώριση του επαγγέλματος ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού.