Εντονη ήταν η παρουσία στελεχών του ΠΑΣΟΚ στη χτεσινή εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων των τραπεζιτών, που απαιτούν να σταματήσει η διαδικασία διαμεσολάβησης στον ΟΜΕΔ, στον οποίο έχει προσφύγει η Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας, για τη σύναψη Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν εκεί για να δείξουν ότι υπερασπίζονται, δήθεν, τους εργαζόμενους που παλεύουν ενάντια στις μεθοδεύσεις των τραπεζιτών για κατάργηση της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ομως, ποια συμφέροντα υπηρετεί πραγματικά το ΠΑΣΟΚ φάνηκε καθαρά τόσο από την κατάθεση του Χρ. Πρωτόπαππα, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ως μάρτυρα της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ, όσο και από τη δήλωση της εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ για τα εργασιακά, Ε. Χριστοφιλοπούλου, μετά τη δίκη.

Ο Χρ. Πρωτόπαππας είπε ότι στόχος είναι να υπογραφεί Κλαδική Σύμβαση αλλά «προσαρμοσμένη στις σημερινές συνθήκες». Δηλαδή, τις συνθήκες οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, όπως ο ίδιος προηγουμένως είχε διευκρινίσει. Ενώ η Ε. Χριστοφιλοπούλου δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι σήμερα απεργούν, έχουν εδώ και πολύ καιρό τώρα καταστήσει σαφές ότι θα ήταν έτοιμοι να κάνουν ακόμη και θυσίες, σε ένα κλίμα δικαιοσύνης και αλληλοσεβασμού με τους εργοδότες, στο όνομα της πραγματικής ανάπτυξης της οικονομίας αλλά και του τραπεζικού κλάδου στη χώρα μας. Αυτή η υπεύθυνη στάση των εργαζομένων θα έπρεπε να έχει άλλη τύχη και όχι τα δικαστήρια». Σκάβοντας άλλωστε πιο βαθιά την παγίδα της ταξικής ειρήνης για τους εργάτες διευκρίνισε ότι «μόνο μέσα από την αρμονική συνεργασία εργοδοτών - εργαζομένων μπορεί να υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη».

Σε απλά ελληνικά, η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι να υπογραφεί η Σύμβαση αλλά με τέτοιους όρους που να μην αντιβαίνει το στόχο του κεφαλαίου να φορτώσει τα βάρη της κρίσης, που το ίδιο δημιούργησε, στις πλάτες των εργαζομένων. Και, βέβαια, ανάλογη είναι και η στάση της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να συναφθεί Κλαδική Σύμβαση ακόμα και αν το περιεχόμενό της στρέφεται ενάντια στις ανάγκες των εργαζομένων. Τέτοιου όμως είδους Συμβάσεις επιθυμεί και το κεφάλαιο και αυτό δείχνει πως τα κόμματα του κεφαλαίου και οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα αβαντάρουν και εξυπηρετούν τους σχεδιασμούς και τις ανάγκες του.