Στην επικαιρότητα ήρθε και πάλι το ζήτημα της απόφασης που πήρε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το Μάρτη του 2009 που, υιοθετώντας το αντεργατικό σκεπτικό και τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θεωρώντας ότι η ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων είναι επαγγελματική και όχι κοινωνική, αποφάσισε την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης γυναικών και αντρών εργαζομένων στο δημόσιο. Δηλαδή, να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών από 5 έως και 17 χρόνια.

Αφορμή για την επικαιροποίηση του θέματος στάθηκαν πληροφορίες που αναφέρουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απάντησε αρνητικά στο αίτημα της κυβέρνησης για σταδιακή εφαρμογή της απόφασης. Για άλλη μια φορά ξεκίνησε ένας «σκυλοκαυγάς» μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τον τρόπο και το χρόνο εφαρμογής της απόφασης.

Στόχος και πάλι να συγκαλυφθεί το κυριότερο. Οτι ο χαρακτηρισμός της ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων ως επαγγελματικής σημαίνει πως παύει να έχει την εγγύηση του κράτους. Oτι ο τρόπος λειτουργίας της και το περιεχόμενό της (παροχές, τρόποι υπολογισμού της σύνταξης, όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και άλλα) θα ορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Εξέλιξη που αφορά στο σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο (όχι μόνο τις γυναίκες) και ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» συνολικά για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων.

Σχετικά με τις γυναίκες πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση αφορά όσες προσλήφθηκαν στο δημόσιο από το 1983 μέχρι και το 1992. Και τούτο γιατί ο αντιασφαλιστικός νόμος 2084/92 της ΝΔ έχει ήδη φροντίσει για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών που προσλήφθηκαν από το 1993 και μετά. Νόμο που διατήρησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ενώ ενέτειναν την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση με μια σειρά δικούς τους νόμους και κυρίως με το νόμο 3029/02. Γεγονός που δείχνει ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αποτελεί συνέχεια των αντιασφαλιστικών πολιτικών που έχουν μέχρι σήμερα εφαρμόσει οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και ο οποιοσδήποτε «καυγάς» τους είναι πέρα για πέρα υποκριτικός.

Την υποκριτική στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανέδειξε η απάντηση που έδωσε σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γ. Τούσσα, τον Απρίλη του 2009, ο οποίος τόνιζε ότι η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου «ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαντώντας ισχυρίστηκε ότι τα διαφορετικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης γυναικών και αντρών «συνιστούν διάκριση» και ότι η απόφαση στηρίζεται, δήθεν, στην αρχή της ισότητας αντρών και γυναικών...

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ υπογραμμίζει:

«Οι εργαζόμενες δεν πρέπει να δεχτούν κανένα από τα επιχειρήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών που επιβάλλει η ΕΕ. Αυτό το μέτρο αποτελεί πολιτική επιλογή τους, γι' αυτό άλλωστε εξίσωσαν προς τα πάνω τα όρια ηλικίας των εργαζόμενων γυναικών στον ιδιωτικό τομέα και για όσες προσελήφθησαν στο δημόσιο τομέα μετά το 1993, με τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα - Ρέππα.

Οι εργαζόμενες γυναίκες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα πρέπει από κοινού και αποφασιστικά να οργανώσουν την πάλη τους, διεκδικώντας το δικαίωμά τους - ανάγκη να παίρνουν 5 χρόνια νωρίτερα σύνταξη από τους άνδρες συναδέλφους τους, απαιτώντας την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, τιμωρώντας τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, καταδικάζοντας την ΕΕ για την αντεργατική πολιτική και τον εμπαιγμό τους».