Η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη της, σε συνδυασμό με τις άθλιες συνθήκες εργασίας, την εντατικοποίηση και την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, λειτουργούν ως λαιμητόμος σε βάρος της εργατικής τάξης, αυξάνοντας τα εργατικά θανατηφόρα «ατυχήματα» - εγκλήματα στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Τα παραπάνω τονίζει με Ερώτησή της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτηση του ευρωβουλευτή της Γιώργου Τούσσα.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ επισημαίνει ότι τα στοιχεία των εργατικών «ατυχημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών δείχνουν την τραγική κατάσταση σχετικά με την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Ακόμη και από τα αναξιόπιστα στοιχεία του ΙΚΑ προκύπτει ότι, μόνο στη 5ετία 2000-2005, συνέβησαν 78.894 εργατικά ατυχήματα από τα οποία τα 574 θανατηφόρα.

Κατόπιν αυτών ερωτάται η Επιτροπή: «Η Οδηγία 89/391/ΕΟΚ που ενισχύει την επιθετικότητα της εργοδοσίας, αναθέτει ουσιαστικά την τήρηση και τον έλεγχο των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους ίδιους τους εργοδότες, με την ψευδεπίγραφη και εικονική παροχή υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας από ιδιωτικές επιχειρήσεις - ΕΞΥΠΠ - προστατεύει τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων, ή την κερδοφορία των επιχειρήσεων; Πώς τοποθετείται η Επιτροπή στις προτάσεις προκειμένου:

Να υποχρεωθούν οι εργοδότες να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους εργασίας και να σταματήσει η μετατόπιση της εργοδοτικής ευθύνης για τις νομικές υποχρεώσεις της για την πρόληψη και τις συνέπειες του επαγγελματικού κινδύνου.

Να δημιουργηθούν υπηρεσίες Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, ελέγχου και εποπτείας των σχετικών μέτρων προστασίας, μέσα στο δημόσιο σύστημα υγείας, τη στελέχωσή του με το απαραίτητο εξειδικευμένο προσωπικό με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα (κρατικό σώμα Ιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφάλειας).

Να δημιουργηθεί Δημόσιος φορέας για την πλήρη καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων, τη συστηματική διάγνωση, καταγραφή και αναγνώριση των επαγγελματικών ασθενειών σε όλους τους τομείς της παραγωγικής δραστηριότητας».