Το ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη για να παραλάβει τη σκυτάλη από τη ΝΔ, όπως αντίστροφα έγινε το 2004. Βολεύεται από τη συγκυρία για να ρίξει τα προβλήματα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, της ανταγωνιστικότητας και της βιομηχανικής συρρίκνωσης αποκλειστικά στη διαχείριση της ΝΔ. Προσπαθεί να ξεγελάσει εργατοϋπάλληλους και αυτοαπασχολούμενους ότι δήθεν διαθέτει πολιτική διαχείρισης της κρίσης προς όφελός τους.

Γιατί δεν μπορεί να υπάρχει πιο ήπια, πιο φιλολαϊκή πολιτική από το ΠΑΣΟΚ, αφού δε θέλει και δεν μπορεί να συγκρουσθεί με τα μονοπώλια, την ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι από τα κύρια θέματα που αναπτύσσονται στην ενότητα «Οικονομία - Πολιτική» σε αυτό το τεύχος της ΚΟΜΕΠ που μόλις κυκλοφόρησε.

Για τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ που οφείλουν να εξοπλίζονται, για τα κομματικά μέλη και τους φίλους που ενημερώνονται είναι ιδιαίτερα χρήσιμα το άρθρο «Η οικονομική κρίση της ΕΕ. Ο εσωτερικός συσχετισμός και η διεθνής θέση της Ενωσης» και το άρθρο «Κριτική των θέσεων του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και του οπορτουνισμού ΚΕΑ για την οικονομική κρίση». Και στα δυο άρθρα αναδεικνύεται η σχέση που υπάρχει στο χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ στην Ελλάδα με το χαρακτήρα των κατευθύνσεων και των αποφάσεων της ΕΕ.

Το ίδιο αφορά το χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα με το χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ. Βεβαίως, αναδεικνύονται και οι αντιθέσεις μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ, η επίδραση των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρότερων και πιο αδύναμων οικονομιών, κρατών, μεταξύ διαφορετικών ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η αντικειμενική - επιστημονική εκτίμηση καθώς και η πρόβλεψη της πορείας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων δεν είναι απλά ένα ακαδημαϊκό ζήτημα, αντίθετα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς βήματα στην πορεία της ιδεολογικής και πολιτικής χειραφέτησης από τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό μανδύα τους.

Στην ίδια ενότητα δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Για τα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων». Αναλύει το φαινόμενο της μετανάστευσης με ταξικά κριτήρια και μέσα από τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής οικονομίας. Στο άρθρο δίνεται απάντηση στην προσπάθεια να δηλητηριαστεί η εργατική τάξη με το ρατσισμό και τον εθνικισμό, αποκαλύπτεται η αστική πολιτική απέναντι σε αυτό το φαινόμενο. Αναδεικνύεται η ανάγκη ταξικής ενότητας και σύγκρουσης με το νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους μετανάστες και πρόσφυγες.

Επίσης, διαχρονικό αλλά και επίκαιρο είναι το θέμα του τελευταίου άρθρου της ενότητας «Οικονομία-Πολιτική» με τίτλο «Η σχέση οικονομίας - αστικής εκπαιδευτικής πολιτικής». Πραγματεύεται πώς οι μεταρρυθμίσεις («αναδιαρθρώσεις») στην εκπαίδευση αντανακλούν τις εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία, πώς η εκπαιδευτική πολιτική του αστικού κράτους εναρμονίζεται με τις ανάγκες της καπιταλιστικής αναπαραγωγής. Αναδεικνύει τις δυο στρατηγικές για την εκπαίδευση που αντικειμενικά προκύπτουν από το έδαφος της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη σημερινή της φάση αλλά και ορισμένες σκέψεις για τη θέση της εκπαίδευσης στη διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Και στην προεκλογική περίοδο ο αντικομμουνισμός βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Η εργατική τάξη έχει άμεσο συμφέρον να απαντάει στο ψέμα, στη συκοφαντία και στη διαστρέβλωση της ιστορίας αλλά και να αντεπιτίθεται στα ζητήματα της ιστορίας της ταξικής πάλης.

Η ΚΟΜΕΠ είναι προς μελέτη και αξιοποίηση και μετά τις εκλογές, αφού τόσο η στρατηγική της ΕΕ όσο και η στρατηγική του κεφαλαίου στην Ελλάδα, εκφρασμένη σε κυβερνητική πολιτική δεν έχουν χαρακτήρα προσωρινών κυβερνητικών επιλογών, ιδιαιτεροτήτων του ενός ή άλλου κόμματος ή υπουργού. Γι' αυτό και η ανάπτυξη του ιδεολογικοπολιτικού μετώπου στο κίνημα δεν έχει συγκυριακό χαρακτήρα. Η ΚΟΜΕΠ αποτελεί στήριγμα αυτής της δουλειάς.

Το καθήκον των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των φίλων και οπαδών είναι να συμβάλουν αποφασιστικά στην κατεύθυνση οργάνωσης της πάλης της εργατικής τάξης με ενίσχυση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ως προς την πάλη για το χαρακτήρα της εξουσίας, με εκλαΐκευση της αντίληψής μας για το σοσιαλισμό, σε αντιπαράθεση με την αντικομμουνιστική επίθεση που οξύνεται, παίρνει νέες διαστάσεις, ενισχύεται ως στοιχείο της επίσημης αστικής κρατικής πολιτικής και των διακρατικών καπιταλιστικών ενώσεων όπως η ΕΕ.

Οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις απαιτούν ιδεολογική ετοιμότητα και πολιτική επαγρύπνηση και μαχητικότητα, στα οποία διαθέτει το ΚΚΕ και πείρα και εφόδια.