Πριν ένα χρόνο, όταν ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση, κυβερνήσεις και πάσης φύσεως οικονομικοί οργανισμοί εκτιμούσαν δεδομένη την αύξηση της ανεργίας, εξαιτίας της μειωμένης ζήτησης, της μειωμένης παραγωγής, της γενικότερης ύφεσης. Σήμερα, ενώ προβλέπουν ανάκαμψη της οικονομίας, δηλαδή και αύξηση της ζήτησης και άνοδο της παραγωγής, εκτιμούν ότι παρ' όλα αυτά η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι όφειλαν να δεχθούν τις εκατομμύρια απολύσεις ως αντίδοτο στην κρίση, οφείλουν όμως να δεχθούν τώρα τη συνέχιση των απολύσεων ως ένεση για την αποκατάσταση της κερδοφορίας του κεφαλαίου στα προ της κρίσης επίπεδα.

Την εξέλιξη αυτή προδιέγραψε ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), Ανχελ Γκουρία, κατά της παρουσίαση της έκθεσης του ΟΟΣΑ για την πορεία της διεθνούς οικονομίας.

Ο κ. Γκουρία προέβλεψε πως η παγκόσμια ύφεση μπορεί να κοστίσει συνολικά 25 εκατ. θέσεις εργασίας μέχρι τα τέλη του 2010, όταν το ποσοστό των ανέργων στις 30 χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ εκτιμά πως θα φθάσει στο 10%, με αποτέλεσμα να βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας συνολικά περί τα 57 εκατ. άνθρωποι. Οι επώδυνες αυτές εξελίξεις είναι, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, ανεξάρτητες από την ανάκαμψη, καθώς εκτιμά πως όταν αυτή σημειωθεί θα είναι αναιμική και χωρίς τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Εκανε μάλιστα λόγο για τη δημιουργία μιας χαμένης γενιάς νέων ανέργων, οι οποίοι κινδυνεύουν να παγιδευτούν στη μακροχρόνια ανεργία.

Σε απόλυτους αριθμούς, από τα τέλη του 2007 και μέχρι τον περασμένο Ιούλιο, έχουν χαθεί 15 εκατ. θέσεις εργασίας και ο ΟΟΣΑ εκφράζει φόβους πως «αυτή η εκτίναξη της ανεργίας μπορεί να γίνει διαρθρωτικής φύσης».

Στην εν λόγω έκθεση τονίζεται ότι και σε παλαιότερες υφέσεις η ανεργία παρέμεινε σχετικά υψηλή σε σύγκριση με τα προ της κρίσης επίπεδα ακόμη και όταν η παραγωγή επέστρεφε στο μακροχρόνιο δυναμικό ανάπτυξης και χρειάστηκε να παρέλθουν χρόνια, για να αποκατασταθεί η απασχόληση στα προ της κρίσης επίπεδα.

Τα ποσοστά ανεργίας ανάμεσα στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ παρουσιάζουν, πάντως, μεγάλες αποκλίσεις, κυμαινόμενα από το μόλις 3,3% της Ολλανδίας μέχρι το 18,1% της Ισπανίας. Η Ισπανία συγκαταλέγεται μάλιστα μαζί με την Ιρλανδία και τις ΗΠΑ στις τρεις χώρες που επλήγησαν στο μέγιστο βαθμό από την κρίση καθώς το ποσοστό ανεργίας της αυξήθηκε κατά 9,7% ενώ των άλλων δύο κατά 7,8% και 4,5%, αντιστοίχως, από τις αρχές του 2007 μέχρι τα μέσα του τρέχοντος έτους.

Η προδιαγραφόμενη αύξηση της ανεργίας, παρά την ανάκαμψη της οικονομίας είναι μια απόδειξη ότι τόσο η κρίση, όσο και η ανάπτυξη υπολογίζονται ως προς τα κέρδη των επιχειρήσεων, ενώ για τους εργαζόμενους η ανεργία θα είναι μόνιμη.