Μια ύπουλη τακτική, με στόχο τη μετακύληση των ευθυνών του δήμου στη σχολική κοινότητα, εγκαινίασε η δημοτική αρχή του Δήμου Αθηναίων. Στη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου θεσμοθέτησε, κατά πλειοψηφία, ετήσιο μαθητικό διαγωνισμό με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Το σχολείο είναι φίλος μου». Επί της ουσίας, με το διαγωνισμό επιδιώκει να περάσει μία αντίληψη ότι την ευθύνη για τις φθορές και τις επισκευές των σχολείων την έχουν οι ίδιοι οι μαθητές.

Οπως τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή της η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», η συγκεκριμένη πρόταση, και ιδιαίτερα στο μέρος που επιχειρεί - όπως επισημαίνεται και στο εισηγητικό έγγραφο - «την περιφρούρηση του σχολείου από την ίδια τη μαθητική κοινότητα», στην ουσία μεταθέτει τις όποιες ευθύνες στους μαθητές.

«Ωστόσο, αναφέρεται στην ανακοίνωση, οι κυριότερες φθορές στα σχολεία, ως γνωστόν, οφείλονται στην παλαιότητα των κτιρίων, στην κακή έως ανύπαρκτη ετήσια συντήρησή τους και στις κακοκατασκευές». Επίσης, τονίζεται στην ανακοίνωση ότι στην εισηγητική έκθεση χρησιμοποιείται ο απαράδεκτος όρος, που τίθεται στα συμμετέχοντα στο πρόγραμμα σχολεία, «να μη χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες της Διεύθυνσης Σχολικής Μέριμνας για εργασίες ευρύτερων επισκευών», παρά μόνο «να κάνουν μικροεπισκευές με χρήματα των Σχολικών Επιτροπών και την εργασία των μαθητών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι όποιο σχολείο «πρωτεύσει» στον παραπάνω διαγωνισμό θα έχει σημαντικό οικονομικό όφελος, που αγγίζει το ένα εκατομμύριο δραχμές, ενώ τα συνολικά «δώρα» του δήμου ανέρχονται στα 30 εκατομμύρια δραχμές.

Η «Συμπαράταξη» σχολιάζει σχετικά πως ακόμα και οι όποιες φθορές οφείλονται στους μαθητές, δεν αντιμετωπίζονται με αστυνομικά μέτρα και χρηματικά κίνητρα για αλληλοκαρφώματα μεταξύ μαθητών.

Ο Μ. Δανδουλάκης, δημοτικός σύμβουλος της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», τόνισε: «Απαιτείται μια διαφορετική πολιτική σε δημοτικό και κυβερνητικό επίπεδο, η οποία θα αντιμετωπίζει ουσιαστικά τα κοινωνικά προβλήματα, θα δίνει ολόπλευρη μόρφωση και ανθρώπινους δημόσιους σχολικούς χώρους, έτσι ώστε να μην παρουσιάζουν οι μαθητές βίαιες συμπεριφορές και απέχθεια προς το σχολικό κτίριο».

Τέλος, αναφερόμενος στις αφισοκολλήσεις και τα «γκράφιτις», που κάνουν οι μαθητές, ο Μ. Δανδουλάκης τόνισε ότι «αποτελούν προσιτές μορφές ενημέρωσης και έκφρασης αντίστοιχα, απέναντι σε ένα καταπιεστικό σύστημα που εξαφανίζει κάθε διαφορετική άποψη και έκφραση. Ως "Συμπαράταξη", κατέληξε, έχουμε κατ' επανάληψη τονίσει ότι η όποια "φθορά" προκαλείται από τις αφίσες ή τα "γκράφιτις" δε συγκρίνεται ούτε κατ' ελάχιστο με τη ζημιά που προκαλεί στην προσωπικότητα του μαθητή η καθυπόταξη της έκφρασής του».