Με χτεσινή του ανακοίνωση, ο ΣΥΝ μας πληροφορεί ότι ο Μ. Γλέζος, ο Π. Τριγάζης και η Μ. Αρβανίτη - Σωτηροπούλου κατέθεσαν αναφορά στο Συνήγορο του Πολίτη για «παραβιάσεις του Δικαιώματος στην Ειρήνη», όπου αναφέρεται: «Εχουμε επίγνωση ότι το νομικό υπόβαθρο για την προσφυγή μας είναι ασθενές. Ομως είναι καιρός για την ανάληψη πρωτοβουλιών, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες χώρες, για να αναγνωρισθεί το δικαίωμα στην ειρήνη ως ανθρώπινο δικαίωμα, άμεσα συνυφασμένο με το δικαίωμα στη ζωή».

Αναρωτηθήκαμε όταν διαβάσαμε την ανακοίνωση αυτή, αν στ' αλήθεια πιστεύουν ότι με προσφυγές σε θεσμούς, ανεξάρτητες αρχές, ακόμα και δικαστήρια, μπορεί να επιβληθεί η ειρήνη. Πολύ, δε, περισσότερο όταν τέτοιες πρωτοβουλίες δε συνοδεύονται από καμία έμπρακτη συμβολή στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος. Οταν το κείμενο που κατέθεσαν στον Συνήγορο του Πολίτη βρίθει διαπιστώσεων, αλλά καμίας συγκεκριμένης αναφοράς στους υπαίτιους και στις αιτίες που προκαλούν επεμβάσεις, συρράξεις, αιματηρούς πολέμους.

Η ειρήνη χρειάζεται υπεράσπιση από ένα ισχυρό λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Η φιλοδοξία όσων υπογράφουν την αναφορά να «αναπτύξουν καμπάνια μέσω των οργανώσεών τους για τη συγκέντρωση υπογραφών με στόχο να κατοχυρωθεί και συνταγματικά το δικαίωμα στην ειρήνη ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα», μόνο ως κίνηση για το θεαθήναι μπορεί να εκληφθεί. Οι ιμπεριαλιστές δε λογαριάζουν Συντάγματα προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους. Οπως δεν λογαριάστηκε το ελληνικό Σύνταγμα όταν η χώρα παραδιδόταν στους μακελάρηδες του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Αλλωστε, όταν δεν είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, τα Συντάγματα, απλά, δε λαμβάνονται υπόψη.

Η υπόθεση της ειρήνης δεν υπηρετείται, δυστυχώς, από κινήσεις εντυπωσιασμού. Η ειρήνη δεν επιβάλλεται συνταγματικά. Θα επιβληθεί όταν ένα ισχυρό λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα θα εκριζώσει την εξουσία εκείνων που την υπονομεύουν και τη στερούν από την ανθρωπότητα.