Η νέα κυβέρνηση θα διαψεύσει πολύ πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά, κάθε ελπίδα, κάθε λαϊκή προσδοκία. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για φιλολαϊκή εκδοχή μιας πολιτικής που κεντράρει στα συμφέροντα των επιχειρήσεων, που κινείται στις κατευθύνσεις της ΕΕ. Τα παραπάνω επισήμανε χτες η Τασία Τσατσούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ, μιλώντας σε συγκέντρωση που διοργάνωσαν οι Κομματικές και ΚΝίτικες Οργανώσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Αναφερόμενη ειδικά στον τομέα της Παιδείας τόνισε ότι «το ΠΑΣΟΚ λέει προσαρμογή στην αγορά και Διά Βίου Μάθηση, που σημαίνει "ναι" στην ευρωπαϊκή οδηγία για τα ΚΕΣ, υποβάθμιση πτυχίου, επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Σημαίνει νέα ταξικά εμπόδια στη μόρφωση, στο περιεχόμενο, "ναι" στο φοιτητικό δάνειο, "όχι" διέξοδο στη σταθερή δουλειά, σημαίνει "ναι" στα stage, "ναι" στη μερική δουλειά αλλά με ...διαφάνεια και ΑΣΕΠ. Τι είδος διαλόγου και τι συναίνεση μπορεί να επιδείξουν φοιτητές και σπουδαστές των λαϊκών τάξεων στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, συνολικά για Παιδεία και εργασία που την ακουμπάει στην αγορά και στις ανάγκες των επιχειρήσεων; Το υπουργείο Παιδείας έβαλε μια ακόμη ταμπέλα που δηλώνει ποιανού μαγαζί είναι: "Διά βίου εκπαίδευσης". Είναι των επιχειρήσεων, είναι της ΕΕ», είπε η Τ. Τσατσούλη.

Ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ προβάλλει αυτό που πονάει την αστική τάξη, το ζήτημα του ποια τάξη έχει την εξουσία. «Κάθε στιγμή στην πάλη του κινήματος αυτό θέλουμε να υπηρετείται. Να χειραφετείται ο λαός από τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, να μην μπερδεύει τη ζωή του με την ευημερία των αστών, να προβάλλει και με τη δύναμή του να επιβάλλει, τις δικές του σύγχρονες ανάγκες που μπορούν και είναι ρεαλιστικό να ικανοποιηθούν, γιατί υπάρχει πλούτος και αυτός είναι ο παραγωγός του».

Και κατέληξε: «Τώρα μια είναι η ανάγκη. Να ορθωθεί η δύναμη του ταξικού κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας. Η λογική της ρήξης και της ανατροπής να αγκαλιάσει ευρύτερες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις. Να πολιτικοποιηθεί η πάλη θέτοντας στο κέντρο της προσοχής το ποια τάξη είναι στην εξουσία, πώς θα αποδυναμώνονται τα στηρίγματά τους πολιτικά και κοινωνικά. Ανάπτυξη για τις επιχειρήσεις και ανάπτυξη για το λαό δε ζυγιάζονται. Το μεγάλωμα της πίτας δε σημαίνει ότι θα χορτάσουμε όλοι και αφεντικά και εργάτες. Το μεγάλωμα της πίτας το κάνουν οι εργάτες και για να το καρπωθούν, πρέπει να πάρουν και το μαχαίρι της λαϊκής εξουσίας. Σε αυτή τη ρότα ο αγώνας για καθολική και δωρεάν Παιδεία, για μόνιμη σταθερή εργασία, για φορολόγηση των επιχειρήσεων, για δωρεάν υγεία, για πολιτισμό και ελεύθερο χρόνο, για προστασία του περιβάλλοντος θα έχει και αντοχές και επιμέρους κατακτήσεις. Αυτός ο αγώνας δεν ήταν και δεν είναι υπόθεση μόνο των κομμουνιστών, απαιτεί να μπούνε όλοι οι αγωνιστές, οι ριζοσπάστες, όλοι όσοι συντρίβονται από την αντιλαϊκή πολιτική των μονοπωλίων».