«Πού πήγαν τα λεφτά»; Το ρωτούσε με τη μορφή προεκλογικού σλόγκαν ο κ. Παπανδρέου, πριν την 4η Οκτώβρη. Μετεκλογικά, οι απαντήσεις που δίνονταν μέχρι το βράδυ των εκλογών και εντόπιζαν το πρόβλημα μονοσήμαντα στο «κομματικό κράτος της ΝΔ» αποδεικνύονται αναιμικές, πρόχειρες και επιφανειακές, ώστε να αποδώσουν πειστικά το μέγεθος ενός τόσο μεγάλου προβλήματος σε ζητήματα που άπτονται είτε στην (υπαρκτή και δεδομένη) κομματικοκρατία, είτε σε θέματα (επίσης υπαρκτής) σπατάλης και διαφθοράς. Αλλωστε, εξίσου αναιμικές και επιφανειακές ήταν οι ίδιες απαντήσεις που έδινε η ΝΔ το 2004, όταν με τα ίδια ακριβώς λόγια υποστήριζε ότι βασικός λόγος των ελλειμμάτων ήταν «το κομματικό κράτος του ΠΑΣΟΚ».

Αφ' ης στιγμής, λοιπόν, ήρθε η σειρά του ΠΑΣΟΚ να απολογείται σε τέτοιου τύπου «απορίες», δεν έχει κανένα κομματικό συμφέρον να συνεχίσει να θέτει το ερώτημα. Τώρα είναι η στιγμή που, όπως σε κάθε μετεκλογική περίοδο, το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα του δικομματισμού πρέπει να παίξει το ρόλο του ως διαχειριστής του συστήματος. Πρέπει, δηλαδή, αφενός να υπερασπιστεί τα συμφέροντα εκείνων που προκαλούν τα ελλείμματα - και που κερδίζουν από την ύπαρξή τους - και αφετέρου να τα φορτώνει σε εκείνους που καμία ευθύνη δεν έχουν για τη δημιουργία και την εκτίναξή τους.

*

Εντούτοις το ερώτημα παραμένει: «Πού πήγαν τα λεφτά;»...

Οποιος θέλει πραγματικά να μάθει, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στα «πιστωτικά» και να τα συγκρίνει με τα «χρεωστικά» όλων όσων συνθέτουν την ελληνική οικονομία.

Οχι, φυσικά, «μαγειρεύοντας» αριθμούς και «τσουβαλιάζοντας» τις οικονομικές επιδόσεις των διαφορετικών μεταξύ τους τάξεων και κοινωνικών στρωμάτων. Καθότι, και ως γνωστόν, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Που πάει να πει ότι τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων δε σημαίνουν τίποτα για τις ασφαλιστικές καλύψεις π.χ. του κ. Βαρδινογιάννη. Οπως και ότι τα κέρδη της «Γιούρομπανκ» του κ. Λάτση επ' ουδενί αποτυπώνουν τη «χαρά» όσων είναι φεσωμένοι στη «Γιούρομπανκ» (για να έχει κέρδη ο κ. Λάτσης)...

Επομένως, στο ερώτημα «ποιος», «τι» και «γιατί»... χρωστάει, δεν έχουμε παρά να συγκρίνουμε από τη μια τα ταμεία που εμφανίζουν «μείον» (προσδιορίζοντας ποιος θα κληθεί να τα καλύψει) και από την άλλη τα ταμεία που εμφανίζουν «συν» (προσδιορίζοντας ποιος έχει πάρει τις εισπράξεις).

***

Ξεκινώντας τις συγκρίσεις από το λεγόμενο «εθνικό ταμείο», εδώ τα πράγματα είναι εύκολα. Τα «μείον» είναι γνωστά. Υπολογίζονται σε περίπου 30 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το έλλειμμα της Ελλάδας. Και ποιος τα χρωστάει: Μα, ο ελληνικός λαός!

Το βεβαιώνουν οι πολιτικές της γενικευμένης λιτότητας. Το υπενθυμίζουν κάθε βράδυ τα κανάλια, που μοιράζουν «γραμμάτια» στις ελληνικές οικογένειες κάνοντας τη γνωστή διαίρεση «τόσο το έλλειμμα, διά τόσους Ελληνες, ίσον τόσο χρέος για κάθε πολίτη»...

*

Αν κοιτάξουμε, όμως, λίγο παραπέρα από τις άδειες τσέπες των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, αν κοιτάξουμε δηλαδή στα άλλα «ταμεία», στα «ταμεία» που παρουσιάζουν πλεονάσματα και όχι ελλείμματα, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν, άλλες, πολύ πιο ενδιαφέρουσες... εξισώσεις από εκείνες που εξαντλούνται στην παρουσίαση των 30 δισ. σαν «χρέος του ελληνικού λαού».

Τι είναι, λοιπόν, το ποσό των 30 δισ. του ελλείμματος; Με τι ισούται; Πώς προέκυψε; Ιδού:

• Το έλλειμμα των 30 δισ. ευρώ ισούται με μια και μόνο παραγγελία εντός του 2009 των Ελλήνων εφοπλιστών για τη ναυπήγηση των νέων 777 ποντοπόρων πλοίων τους! Το ποσό δηλαδή για το οποίο ο ελληνικός λαός θα βυθιστεί σε ένα ακόμα τούνελ τετραετούς διάρκειας, είναι ίσο με το ποσό μιας και μόνο παραγγελίας των εφοπλιστών για την ανανέωση του στόλου τους!
• Ισούται - παρά κάτι - με το ποσό των 28 δισ. ευρώ που εγγυήθηκε το ελληνικό κράτος στις τράπεζες για να «σωθούν» από την κρίση!
• Ισούται - παρά κάτι - με την απόφαση του Συμβουλίου Αμυνας για εξοπλιστικά προγράμματα ΝΑΤΟικού χαρακτήρα ύψους 27 δισ. ευρώ για την περίοδο 2006 - 2015 (όταν ήδη οι εξοπλιστικές δαπάνες της προηγούμενης δεκαετίας 1996 - 2005 ξεπέρασαν τα 20 δισ. ευρώ)!
• Ισούται με τα... μισά (!) και μόνο καθαρά κέρδη που σημείωσαν τη δεκαετία 2000 - 2009 οι εισηγμένοι στο χρηματιστήριο βιομήχανοι, εργολάβοι, τραπεζίτες και εφοπλιστές. Συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων του τρέχοντος εξαμήνου, τα καθαρά κέρδη που απέσπασαν από το 2000 οι εισηγμένοι στο χρηματιστήριο κινήθηκαν σε πάνω από 60 δισ. ευρώ!

Αυτή είναι η αλήθεια για τα ελλείμματα. Να λοιπόν «πού πήγαν τα λεφτά»!