Η εχθρότητα του ΠΑΣΟΚ απέναντι στο εργατικό λαϊκό κίνημα και ο φόβος του για τις αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική του, δεν επιβεβαιώνεται μόνο από τα αντιδραστικά μέτρα που ήδη εξαγγέλλει και δρομολογεί η νέα κυβέρνηση, κάνοντας τους απαραίτητους ελιγμούς, αλλά καταγράφεται και στην κλιμακούμενη επιθετικότητά της απέναντι στο ΚΚΕ και τη στρατηγική του. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η συζήτηση που - σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες - έγινε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο, όπου αναζητήθηκαν τρόποι ενιαίας αντιμετώπισης του ΚΚΕ, με το βλέμμα στραμμένο στην υπονόμευση και το χτύπημα του εργατικού λαϊκού κινήματος και των αγώνων του.

Στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Αν. Λοβέρδος και η υπουργός Παιδείας διά βίου Εκπαίδευσης και Θρησκευμάτων Αν. Διαμαντοπούλου, και άλλοι υπουργοί, τα ονόματα των οποίων δε διέρρευσαν, καταφέρθηκαν εναντίον του ΚΚΕ και της πρωτοπόρας στήριξης που προσφέρει στους εργατικούς αγώνες, ανεξάρτητα με το ποια κυβέρνηση έχει απέναντί του ο λαός. Μάλιστα, το κλίμα που διαμορφώθηκε στο χτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο, ήταν να υπάρξει ενιαίο «κυβερνητικό μέτωπο» απέναντι στο «μέτωπο του ΚΚΕ».

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Μ. Χρυσοχοΐδης υποστήριξε ότι το «ΚΚΕ μας έχει στοχοποιήσει, άνοιξε μέτωπο με το καλημέρα» γιατί, όπως ισχυρίστηκε, «εξαρτάται η δική του άνοδος από την αποτυχία της κυβέρνησης». Από την πλευρά του, ο Αν. Λοβέρδος μίλησε για «νέα πολύ επιθετική στάση του ΚΚΕ απέναντι στην κυβέρνηση, ήδη από το βράδυ της Κυριακής των εκλογών» και ανέφερε ότι χρειάζεται «κεντρική αντιμετώπιση από την κυβέρνηση και όχι προσωπικές στρατηγικές». Η Αν. Διαμαντοπούλου ανέφερε ότι «πρέπει να ξέρουμε πώς θα δράσουμε, υπάρχουν υπουργοί που είμαστε στην πρώτη γραμμή και έχουμε απέναντι μας το ΚΚΕ».

Η αγωνία του Μ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος για λογαριασμό της κυβέρνησης έσπευσε να αποδώσει σε δήθεν «ψηφοθηρικούς» σκοπούς τη συνεπή, αδιαπραγμάτευτη ταξική δράση του ΚΚΕ, φανερώνει και τους φόβους της κυβέρνησης απέναντι στην αντιμονοπωλιακή στρατηγική του Κόμματος και κυρίως ότι αυτή μπορεί να συσπειρώσει το λαϊκό κίνημα και να δημιουργήσει ισχυρό μέτωπο απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, την οποία σήμερα προωθεί σαν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και τη συναίνεση των κομμάτων - παραφυάδων τους. Ξέρουν ότι μόνο η στρατηγική του ΚΚΕ μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους, επειδή ακριβώς βρίσκεται στην αντίπερα όχθη της πολιτικής τους. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι, να αποσπάσουν τη συναίνεση ή την ανοχή του στο πετσόκομμα των εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι τρεις υπουργοί, των οποίων διέρρευσαν οι τοποθετήσεις, βρίσκονται σε κομβικά κυβερνητικά πόστα, τα οποία θα σηκώσουν μεγάλο βάρος στην προώθηση και εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό και στην παιδεία. Αντίστοιχα, το νέο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (!) καλείται με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα να τσακίσει τις εργατικές λαϊκές αντιδράσεις. Καθόλου τυχαίο, επίσης, δεν είναι και το γεγονός ότι η συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο έρχεται λίγες μόνο μέρες μετά την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των προγραμματικών δηλώσεων, όπου ανάμεσα σε άλλα είπε, προσπαθώντας να υπονομεύσει το Κόμμα: «Αξιοπερίεργη (είναι) η θέση του ΚΚΕ που με το καλημέρα εξήγγειλε τόσες κινητοποιήσεις όσες δεν έκανε τα τελευταία 5 χρόνια».